гугено́ты, ‑аў;
Французскія пратэстанты-кальвіністы 16–18
[Фр. huguenots з ням. Eidgenossen літаральна — саюзнікі.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гугено́ты, ‑аў;
Французскія пратэстанты-кальвіністы 16–18
[Фр. huguenots з ням. Eidgenossen літаральна — саюзнікі.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сто́льнік, ‑а,
У Рускай дзяржаве 13–17
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чума́к, ‑а,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
энергеты́зм, ‑у,
Ідэалістычная плынь у буржуазнай філасофіі і прыродазнаўстве канца 19 — пачатку 20
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
я́сельнічы, ‑ага,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Зрэ́бны ’суровы’ < *изгребьнъ (гл. зрэб’е), ужо з XIV–XV
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
га́лы, ‑аў;
1. Рымская назва старажытных кельцкіх плямён, якія ў 4–1
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ге́тманшчына, ‑ы,
1. Перыяд, калі на Украіне былі гетманы (16–18
2. Контррэвалюцыйная ваенная дыктатура на Украіне ў 1918 г., якая была ўстаноўлена генералам Скарападскім, стаўленікам германскіх імперыялістаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
эпі́стала, ‑ы,
1. Літаратурны жанр 18 — пачатку 19
2.
[Ад грэч. epistole — пісьмо.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цягло́, ‑а,
1.
2.
3.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)