даручэ́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

1. Справа, даручаная каму-н. для выканання.

Грамадскае д.

2. Дакумент, які дае права каму-н. дзейнічаць ад імя асобы, што выдала яго; даверанасць.

Атрымаць зарплату па даручэнні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эге́² і эге-ге́, выкл.

Ужыв. пры выяўленні чаго-н. важнага ці нечаканага ў знач. «вось яно што», «вось яно як»; для выказвання здзіўлення, недаверу.

Эге!

Аказваецца вось у чым справа!

Эге!

Куды хапілі!

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

затяну́ться зацягну́цца;

затяну́ться папиро́сой зацягну́цца папяро́сай;

де́ло затяну́лось спра́ва зацягну́лася.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

асабо́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які ўласцівы пэўнай асобе; які мае дачыненне да пэўнай асобы.

2. Які выражае граматычную катэгорыю асобы. Асабовыя канчаткі дзеяслова. Асабовыя займеннікі.

•••

Асабовая справа гл. справа.

Асабовы рахунак гл. рахунак.

Асабовы склад гл. склад ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

агульнапарты́йны, ‑ая, ‑ае.

Агульны, адзіны для ўсёй партыі; які ахоплівае ўсю партыю. Агульнапартыйная справа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ка́зусны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да казусу, з’яўляецца казусам. Казусны выпадак. Казусная справа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ле́карскі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які мае адносіны да лекара, лекараў, належыць ім. Лекарская справа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

швах, у знач. вык.

Разм. Дрэнна, кепска. [Садовіч:] — Дык гэта, брат, ужо швах справа! Колас.

[Ням. schwach.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

улюбёны, -ая, -ае.

1. Зачараваны, захоплены кім-, чым-н.

Улюбёныя ў зямлю людзі.

2. Такі, якому аддаецца перавага ў параўнанні з чым-н. іншым; аблюбаваны.

Улюбёная страва.

Улюбёнае месца адпачынку.

Улюбёная справа.

|| наз. улюбёнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пра́вы², -ая, -ае.

1. Справядлівы, праўдзівы.

Наша справа правая.

2. Не вінаваты, які не парушае законы.

Суд прызнаў яго правым.

3. часцей кар. ф. (праў, пра́ва). Які правільна, беспамылкова думае, гаворыць, дзейнічае.

Ён тут абсалютна праў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)