мікрапалеантало́гія, ‑і, ж.

Раздзел палеанталогіі, які вывучае мікраскапічныя выкапнёвыя рэшткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спектрафотаме́трыя, ‑і, ж.

Раздзел фотаметрыі, які вывучае спектральныя характарыстыкі цел.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эстэзіяло́гія, ‑і, м.

Раздзел анатоміі, які вывучае будову органаў пачуццяў.

[Ад грэч. aisthēsis — пачуццё, адчуванне і logos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кінема́тыка, -і, ДМ -тыцы, ж.

Раздзел механікі, які вывучае рух цел без уліку іх масы і ўздзеяння на іх сіл.

|| прым. кінематы́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

акіянагра́фія, -і, ж.

Раздзел акіяналогіі, які вывучае форму, памеры і глыбіню акіянаў і мораў, характар іх берагоў, будову дна і пад.

|| прым. акіянаграфі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэнтгенало́гія, -і, ж.

Раздзел медыцыны, які займаецца вывучэннем прымянення рэнтгенаўскіх прамянёў для даследавання ўнутраных органаў, для дыягностыкі захворванняў і іх лячэння.

|| прым. рэнтгеналагі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

камбінато́рыка, ‑і, ДМ ‑рыцы, ж.

Раздзел матэматыкі, які вывучае, колькі магчымых злучэнняў элементаў існуе ў зададзеным канечным мностве.

•••

Камбінаторыка гукаў — раздзел фанетыкі, які вывучае магчымасці спалучэння гукаў у звязнай мове.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

арты́кул, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Невялікі навуковы або публіцыстычны твор у часопісе, газеце, зборніку.

Крытычны а.

2. Самастойны раздзел, параграф у юрыдычным дакуменце, слоўніку і пад.

А. канстытуцыі.

Слоўнікавы а.

3. Раздзел фінансавага плана, каштарыс, які вызначае крыніцу даходаў або мэту расходаў (спец.).

Расходны а.

4. Тып вырабу, умоўнае абазначэнне тавараў (спец.).

А. тканіны.

|| прым. арты́кульны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

візанціназна́ўства, ‑а, н.

Раздзел гістарыяграфіі сярэдніх вякоў, прысвечаны гісторыі вывучэння Візантыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

арагра́фія, ‑і, ж.

Раздзел фізічнай геаграфіі, які вывучае рэльеф зямной паверхні.

[Ад грэч. oros — гара і grapho — пішу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)