руло́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рулона, у форме рулона. Рулонная папера. Рулонны толь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

камячы́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ме́чыцца; незак.

1. Мець уласцівасць рабіцца мятым, ператварацца ў камякі.

Папера лёгка камечыцца.

2. Збірацца ў складкі, мяцца.

|| зак. пакамячы́цца, -ме́чыцца (да 2 знач.) і скамячы́цца, -ме́чыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

філігра́нь, -і, мн. -і, -ей і -яў, ж.

1. Мастацкі ювелірны выраб з тонкага кручанага залатога, сярэбранага або іншага дроту, які мае выгляд карункаў.

2. Вадзяны знак на паперы, а таксама папера з такім знакам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лінкру́ст, ‑у, М ‑сце, м.

Тоўстая папера ці кардон з гладкім або рэльефным малюнкам; абойны матэрыял.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ліпу́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Разм. Што‑н. ліпкае, клейкае. Папера-ліпучка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

герб, -а́, мн. гербы́, -о́ў і ге́рбаў, м.

Эмблема дзяржавы, горада, дваранскага роду і пад., якая змяшчаецца на сцягах, манетах, пячатках, дзяржаўных і іншых афіцыйных дакументах.

Дзяржаўны г.

|| прым. ге́рбавы, -ая, -ае.

Гербавая пячатка.

Гербавая папера.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перга́мент, -у, М -нце, м.

1. Пісчы матэрыял з цялячай скуры, якім карысталіся да вынаходства паперы, а таксама рукапіс на такім матэрыяле.

2. Папера, якая не прапускае тлушчу і вільгаці.

|| прым. перга́ментны, -ая, -ае.

П. скрутак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кандэнса́тарны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кандэнсатара. Кандэнсатарны цэх. // Прызначаны для кандэнсатараў. Кандэнсатарная папера. Кандэнсатарнае масла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нажда́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да наждаку. Наждачны камень. // Зроблены з наждаку, з наждаком. Наждачная папера.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прымацава́цца сов., в разн. знач. прикрепи́ться;

папе́ра до́бра ~ва́лася — бума́га хорошо́ прикрепи́лась

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)