фотаметры́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да фотаметрыі; звязаны з фотаметрыяй. Фотаметрычны метад. // Заснаваны на фотаметрыі; які робіцца шляхам фотаметрыі. Фотаметрычныя вымярэнні.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
укарані́ць, -раню́, -рэ́ніш, -рэ́ніць; -ранёны; зак., што.
1. Пасадзіўшы, даць умацавацца ў глебе каранямі.
2. перан. Садзейнічаць трываламу замацаванню чаго-н. у практыцы; прымусіць увайсці ў быт, свядомасць і пад.
У. гаспадарчы разлік.
У. новы метад у вытворчасць.
|| незак. укараня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.
|| наз. укаране́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
баратэрапі́я, ‑і, ж.
Спец. Метад лячэння, пры якім штучна змяняецца атмасферны ціск, каб павялічыць папаўненне крывёй сасудаў якога‑н. органа або часткі цела чалавека.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гамеапа́тыя, ‑і, ж.
Метад лячэння хваробы малымі дозамі таго лякарства, якое ў вялікіх дозах выклікае ў здаровага чалавека з’явы, падобныя на сімптомы самой хваробы.
[Ад грэч. homojos — падобны і pathos — хвароба.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сінхрані́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Які вызначаецца сінхранізмам; які сведчыць аб сінхранізме чаго‑н. Сінхранічныя табліцы. Сінхранічны метад у мовазнаўстве.
2. Тое, што і сінхронны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стаматаскапі́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да стаматаскопа. Стаматаскапічныя назіранні.
2. Які звязаны з атрыманнем адбіткаў артыкуляцыйных органаў пры ўтварэнні гукаў. Стаматаскапічны метад.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
замяшчэ́нне ср., в разн. знач. замеще́ние; см. замяшча́ць;
○ рэа́кцыя ~ння — хим. реа́кция замеще́ния;
ме́тад ~ння — ме́тод замеще́ния
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
брыга́дны в разн. знач. брига́дный;
б. генера́л — брига́дный генера́л;
б. ме́тад — брига́дный ме́тод;
○ б. падра́д — брига́дный подря́д
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
му́штра, ‑ы, ж.
Метад ваеннага навучання, заснаваны на механічнай дысцыпліне і бяссэнсавым завучванні прыёмаў ваеннай справы; само такое навучанне. [Міна Кіташ:] — Абараняць цара.. мне доўга не давялося. Тры месяцы муштры ў запасным палку пад Клязьмай, тыдзень дарогі да Мазурскіх балот, два дні ў акопах і пяць хвілін атакі — вось і ўвесь мой баявы шлях. Жычка. // Вельмі строгі метад выхавання; навучанне, абучэнне такім метадам.
[Польск. musztra ад ням. mustern — рабіць агляд.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пераліва́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. пераліваць — пераліць і пералівацца — пераліцца.
•••
Пераліванне крыві — эфектыўны лекавы метад — увядзенне ў крывяносную сістэму хворага крыві здаровага чалавека.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)