отвора́чивать несов.
1. (сдвигать с места) адваро́чваць;
отвора́чивать ка́мень адваро́чваць каме́нь;
2. (отвинчивать, открывать) адкру́чваць;
3. (голову и т. п.) адваро́чваць;
4. (откидывать) адхіля́ць, адхіна́ць;
отвора́чивать одея́ло адхіна́ць (адхіля́ць) ко́ўдру;
5. безл., разг. (о чувстве неприязни к кому-, чему-л.) адваро́чваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адкрэ́сліць сов.
1. отчеркну́ть;
а. некато́рыя ме́сцы ў кні́зе — отчеркну́ть не́которые места́ в кни́ге;
а. заўва́гі ад тэ́ксту — отчеркну́ть замеча́ния от те́кста;
2. (отделить чертой) отчерти́ть;
камандзі́р ~ліў на ка́рце ўмацава́ныя раёны — команди́р отчерти́л на ка́рте укреплённые райо́ны
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пераскака́ць сов.
1. в разн. знач. перескака́ть;
п. каго́-не́будзь на кані́ — перескака́ть кого́-л. на ло́шади;
жа́ба ~ка́ла з аднаго́ ме́сца на друго́е — лягу́шка перескака́ла с одного́ ме́ста на друго́е;
2. перепляса́ть;
яна́ ўсіх ~ска́ча — она́ всех перепля́шет
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
спаўзці́ сов.
1. прям., перен. сползти́; (сдвинуться с места — ещё) съе́хать;
с. з гары́ ўніз — сползти́ с горы́ вниз;
с. да фармалі́зму ў ана́лізе — сползти́ к формали́зму в ана́лизе;
2. (удалиться) уползти́;
чарапа́ха не́куды ~зла́ — черепа́ха куда́-то уползла́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
согна́ть сов.
1. в разн. знач. сагна́ць, мног. пазганя́ць;
согна́ть с ме́ста сагна́ць з ме́сца;
согна́ть скот в оди́н двор сагна́ць (пазганя́ць) жывёлу ў адзі́н двор;
согна́ть борода́вку сагна́ць баро́даўку;
2. (прогнать) разг. прагна́ць, мног. папраганя́ць;
согна́ть со слу́жбы прагна́ць са слу́жбы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адво́дзіць несов.
1. в разн. знач. отводи́ть; (из какого-л. места — ещё) уводи́ть;
2. (не соглашаться с чем-л.) отводи́ть, отклоня́ть, отверга́ть;
3. (мешать осуществлению чего-л.) отводи́ть, отвраща́ть;
4. отводи́ть, предоставля́ть;
5. (для удара) зама́хиваться, заноси́ть (руку); см. адве́сці
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
выда́тны
1. (о человеке) ви́дный, выдаю́щийся, знамени́тый;
2. незауря́дный, прекра́сный, замеча́тельный, превосхо́дный, недю́жинный, бесподо́бный, отли́чный;
~ныя здо́льнасці — незауря́дные (прекра́сные, замеча́тельные, превосхо́дные, недю́жинные) спосо́бности;
3. достопримеча́тельный, примеча́тельный;
~ныя мясці́ны го́рада — достопримеча́тельные (примеча́тельные) места́ (достопримеча́тельности) го́рода;
4. отли́чный;
~ная адзна́ка па літарату́ры — отли́чная отме́тка по литерату́ре
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зру́шыць сов.
1. прям., перен. сдви́нуть, стро́нуть; смести́ть;
з. ка́мень — сдви́нуть (стро́нуть) ка́мень;
з. рабо́ту з мёртвага пу́нкта — сдви́нуть (стро́нуть) рабо́ту с мёртвой то́чки;
2. (начать двигаться) тро́нуться, тро́нуть;
цягні́к з гру́катам зру́шыў з ме́сца — по́езд со сту́ком тро́нулся с ме́ста;
◊ го́ры з. — го́ры свороти́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
отка́зывать несов.
1. адмаўля́ць;
отка́зывать в про́сьбе адмаўля́ць у про́сьбе;
отка́зывать себе́ в чём-л. адмаўля́ць сабе́ ў чым-не́будзь;
2. (завещать) уст. адпі́сваць;
3. (увольнять) уст. звальня́ць;
отка́зывать от ме́ста звальня́ць з ме́сца (з паса́ды);
4. (о механизме) перастава́ць дзе́йнічаць; станаві́цца, псава́цца;
мото́р отка́зывает мато́р стано́віцца (псуе́цца);
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
лята́ць несов.
1. лета́ть, носи́ться; (перелетать с места на место — ещё) порха́ть;
у паве́тры лята́юць сняжы́нкі — в во́здухе лета́ют (но́сятся) снежи́нки;
на лу́зе лята́юць матылі́ — на лугу́ порха́ют мотыльки́;
2. разг. (бегать) лета́ть, носи́ться;
ён лята́ў з вёскі ў вёску — он носи́лся (лета́л) из дере́вни в дере́вню
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)