сізі́фаў,

У выразе: сізіфава праца — бясконцая і марная праца (ад імя міфічнага цара Сізіфа, прыгаворанага за абразу багоў каціць на гару камень, які, дасягнуўшы вяршыні, скочваўся назад).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наступі́ць¹, -туплю́, -ту́піш, -ту́піць; зак.

Ступіць, стаць на каго-, што-н.

Н. на камень.

◊

Наступіць на нагу каму — ушчаміць чые-н. інтарэсы.

|| незак. наступа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прабі́рны спец. проби́рный;

~нае кляймо́ — проби́рное клеймо́;

~ная спра́ва — проби́рное де́ло;

○ п. ка́мень — проби́рный ка́мень;

~ная пала́тка — ист. проби́рная пала́тка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

беры́л, ‑у, м.

Мінерал, алюмасілікат берылію; каштоўны камень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бетані́т, ‑у, м.

Штучны камень, зроблены з бетону.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каменячо́с, ‑а, м.

Рабочы, які абчэсвае камень, каменне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

на́едзь, ‑і, ж.

Камень на зубах у каня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Петрус (арго) ’камень’ (Рам. 9). З лацінізаванага грэч. πέτρος ’камень’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

абшліфава́цца, -фу́юся, -фу́ешся, -фу́ецца; -фу́йся; -фава́ны; зак.

1. Паддацца шліфоўцы.

Камень добра абшліфаваўся.

2. перан. Стаць больш выхаваным, культурным (разм.).

А. ў горадзе.

|| незак. абшліфо́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скамяне́лы, -ая, -ае.

1. Які ператварыўся ў камень.

Скамянелае карэнне сасны.

2. перан. Нерухомы, застылы, безжыццёвы, абыякавы.

С. позірк.

С. твар.

|| наз. скамяне́ласць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)