Прыса́днік ’кветнік каля хаты; агародчык; парк, сквер’ (ТСБМ, Гарэц.), ’непладовыя дрэвы ў пладовым садзе’ (Др.-Падб.). З прыса́ды (гл.). Семантычна, безумоўна, паўплывала і паліса́днік (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
раскашне́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; незак.
Разм. Станавіцца раскошным, раскашнейшым. З кожным годам дрэвы ўсё раскашнеюць, хаця і вельмі старыя. Гаўрылкін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
са́женцевый с.-х. са́джанцавы, фля́нсавы;
са́женцевые гря́дки са́джанцавыя гра́дкі (гра́дкі для фля́нсаў);
са́женцевые дере́вья са́джанцавыя (фля́нсавыя) дрэ́вы, фля́нсы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
насаджэ́нне, ‑я, н.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. насадзіць 1.
2. толькі мн. (насаджэ́нні, ‑яў). Пасаджаныя расліны, дрэвы. Лесаахоўныя насаджэнні. Пладова-ягадныя насаджэнні. □ Гутарка ў Максіма ішла аб беларускіх лясах.., аб новых, пасляваенных насаджэннях. Брыль.
•••
Зялёныя насаджэнні — дрэвы і кусты, часта ў спалучэнні з кветнікамі і газонамі, у гарадах, пасёлках і вакол іх.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перасаджа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
Пасаджаць усё, многае або ўсіх, многіх. Перасаджаць усе дрэвы. Перасаджаць усіх вінаватых у турму.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гаёк, гайка, м.
Памянш.-ласк. да гай; невялікі гай. Дрэвы і гайкі на далёкіх узгорках вабяць да сябе ў цянёк. Бядуля.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́варацень, ‑ратня, м.
Вывернутае з коранем дрэва. Дрэвы ляжалі плазам адно на адным, віселі на суччах, горбіліся вываратнямі, каранямі, галлём. Сачанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падле́сак, ‑ску, м.
Кусты і маладыя дрэвы ў лесе, якія не дасягнулі сваімі кронамі асноўнага ляснога масіву; маладняк (у 2 знач.). Лес быў густы. Паміж старых соснаў і елак пракідваліся маладыя дубкі і бярозкі, а зусім унізе браўся падлесак. Сабаленка. Карпацкія горы невысокія, але вельмі лясістыя. Дрэвы там магутныя, галінастыя, з густым падлескам. Няхай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
па́ркавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да парку, парка. Паркавая алея. Паркавыя дрэвы. □ [Янка:] — У начальніках ходзіш?.. — Брыгадзір паркавай гаспадаркі. У зеленгасе. Савіцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дрэванасаджэ́нне, ‑я, н.
1. Пасадка дрэў; спосаб развядзення лясоў не насеннем, а саджанцамі.
2. звычайна мн. (дрэванасаджэ́нні, ‑яў). Пасаджаныя дрэвы. Паласа дрэванасаджэнняў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)