Verbum

фрыкаты́ўны, -ая, -ае.

У мовазнаўстве: які ўтвараецца шляхам трэння паветра ў шчыліне паміж збліжанымі моўнымі органамі; шчылінны (пра гукі).

Ф. зычны.

мя́ўкаць, -аю, -аеш, -ае; незак.

Пра катоў: крычаць, утвараючы гукі «мяў».

|| аднакр. мя́ўкнуць, -ну, -неш, -не; -ні.

|| наз. мя́ўканне, -я, н.

разда́цца¹, 1 і 2 ас. не ўжыв., -да́сца, -даду́цца; разда́ўся, -дала́ся, -ло́ся; -да́йся; зак.

Пра гукі: прагучаць, пачуцца.

|| незак. раздава́цца, -дае́цца.

зу́мкаць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ае; незак. (разм.).

Утвараць аднастайныя звінючыя гукі (пра насякомых).

Зумкаюць пчолы.

|| наз. зу́мканне, -я, н.

асана́нс, -у, м. (кніжн.).

Тое, што і сугучнасць; рыфма, у якой супадаюць толькі націскныя галосныя гукі.

|| прым. асана́нсны, -ая, -ае.

Асанансныя рыфмы.

адры́вісты, -ая, -ае.

Які гучыць без плаўных пераходаў, рэзкі, з кароткімі паўзамі; перарывісты.

Адрывістыя гукі.

Гаварыць адрывіста (прысл.).

|| наз. адры́вістасць, -і, ж.

хру́стаць, -аю, -аеш, -ае; незак.

Утвараць гукі, падобныя на хруст.

Х. пальцамі.

|| аднакр. хру́снуць, -ну, -неш, -не; -ні.

|| наз. хру́станне, -я, н.

цо́каць², -аю, -аеш, -ае; незак. (спец.).

Не адрозніваць гукі «ц» і «ч» пры вымаўленні ў некаторых народных гаворках.

|| наз. цо́канне, -я, н.

курлы́каць, -аю, -аеш, -ае; незак.

Пра жураўлёў: ствараць гукі, падобныя на «курлы».

|| аднакр. курлы́кнуць, -ну, -неш, -не; -ні.

|| наз. курлы́канне, -я, н.