тру́бачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

1. гл. трубка.

2. Кандытарскі выраб у форме полага конуса, напоўненага крэмам.

Т. з крэмам.

Пірожнае-т.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

парусі́на, ‑ы, ж.

Грубая моцная льняная тканіна, якая першапачаткова ішла толькі на выраб парусоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фетр, ‑у, м.

Лепшы гатунак лямцу, які ідзе на выраб капелюшоў, валёнак і пад.

[Фр. feutre.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

радно́, -а́, н.

Тоўстае палатно з пянькі або грубай ільняной пражы, а таксама выраб з такога палатна.

Ткаць р.

Накрыцца радном.

|| прым. радня́ны, -ая, -ае.

Радняныя нагавіцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цэлюло́за, -ы, ж.

Рэчыва з хімічна апрацаванай драўніны, сцёблаў некаторых раслін, якое ідзе на выраб паперы, штучнага шоўку, выбуховых сродкаў і пад.; клятчатка.

|| прым. цэлюло́зны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

металаёмістасць, ‑і, ж.

Спец. Колькасць металу, якая расходуецца на выраб пэўнай машыны, механізма, будаўнічай канструкцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падэ́швенны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да падэшвы. // Які ідзе на выраб падэшвы. Падэшвенная скура.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зельц, ‑у, м.

Каўбасны выраб з папярэдне зваранага мяса, свіных і ялавічных галоў, ножак, языкоў.

[Ад ням. Sülze — халадзец.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

медальён, -а, мн. -ы, -аў, м.

Ювелірны выраб авальнай ці круглай формы ў выглядзе футлярчыка, унутр якога можна ўстаўляць фотаздымак або які-н. талісман.

|| прым. медальённы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ко́раб, -а, мн. карабы́, -о́ў, м.

Выраб з лубу, бяросты, саломы і пад. для захавання, пераноскі, упакоўкі чаго-н.

Сем карабоў (нагаварыць, наабяцаць і пад.; разм., іран.) — вельмі многа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)