злажы́ць сов.

1. (в одно место) сложи́ть; (в копны — ещё) скопни́ть; (упаковать — ещё) уложи́ть;

з. дро́вы — сложи́ть дрова́;

з. рэ́чы ў чамада́н — сложи́ть (уложи́ть) ве́щи в чемода́н;

2. перен. (сочинить) сложи́ть;

з. пе́сню — сложи́ть пе́сню;

3. перен. (вину с себя на кого-л.) свали́ть, сложи́ть;

4. (в схватке) уби́ть, уложи́ть, положи́ть; свали́ть;

5. свали́ть, повали́ть;

ы́лі ўвесь лес — свали́ли (повали́ли) весь лес;

6. (прижать к земле) приби́ть;

град ~жы́ў жы́та — град приби́л рожь;

з. галаву́о́сці) — сложи́ть го́лову (ко́сти);

з. ру́кі — сложи́ть ру́ки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

го́лос в разн. знач. го́лас, -су м.;

вдали́ послы́шался го́лос удалечыні́ пачу́ўся го́лас;

высо́кий го́лос высо́кі го́лас;

рома́нс для двух голосо́в рама́нс для двух галасо́ў;

го́лос кри́тики го́лас кры́тыкі;

пра́во го́лоса пра́ва го́ласу;

реша́ющий го́лос раша́ючы го́лас;

подня́ть го́лос в защи́ту узня́ць го́лас у абаро́ну;

го́лос в го́лос го́лас у го́лас;

пода́ть го́лос пада́ць го́лас;

во весь го́лос на ўвесь го́лас;

в оди́н го́лос у адзін го́лас;

повыша́ть го́лос (на кого) павыша́ць го́лас (на каго);

не свои́м го́лосом (крича́ть) не сваі́м го́ласам (крыча́ць);

с чужо́го го́лоса з чужо́га го́ласу.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́цягнуць сов.

1. вы́дернуть;

в. ні́тку з іго́лкі — вы́дернуть ни́тку из иглы́;

2. (извлечь вставленное) вы́двинуть; (переместить, двигая вперёд — ещё) вы́тащить;

в. шуфля́ду з камо́ды — вы́двинуть я́щик из комо́да;

в. стол на сярэ́дзіну пако́я — вы́тащить (вы́двинуть) стол на середи́ну ко́мнаты;

3. вы́тащить, вы́нуть, извле́чь;

в. стрэ́мку — вы́тащить (вы́нуть, извле́чь) зано́зу;

4. (сосанием извлечь) вы́тянуть;

пла́стыр ~нуў увесь гной — пла́стырь вы́тянул весь гной;

5. (вентилируя, устранить, удалить) вы́тянуть;

уве́сь дым ~нула ў ко́мінбезл. весь дым вы́тянуло в трубу́;

6. вы́тащить;

в. са́ні з-пад паве́ткі — вы́тащить са́ни из-под наве́са;

7. вы́тянуть; протяну́ть;

в. ру́кі — вы́тянуть (протяну́ть) ру́ки;

8. (растянуть в длину) вы́тянуть;

в. дрот — вы́тянуть про́волоку;

9. перен., разг. вы́тащить;

10. (помочь справиться с чем-л.) вы́тянуть;

в. з прары́ву — вы́тянуть из проры́ва;

11. (украсть) вы́тащить;

12. разг. (с трудом получить) вы́тянуть;

в. усе́ гро́шы — вы́тянуть все де́ньги;

13. перен., разг. (вытерпеть, выдержать) вы́тянуть;

в. но́гі — протяну́ть но́ги;

в. за ву́шы — вы́тащить за́ уши;

в. усе́ жы́лы — вы́тянуть все жи́лы;

в. з гразі́ — вы́тащить из грязи́;

абцуга́мі не в. — клеща́ми не вы́тащить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́цягнуцца сов.

1. вы́дернуться;

ні́тка ~нулся з іго́лкі — ни́тка вы́дернулась из иглы́;

2. (увеличиться в длину) вы́тянуться;

суке́нка ~нулася — пла́тье вы́тянулось;

3. разг. (вырасти) вы́тянуться;

хло́пчык за ле́та ~нуўся — ма́льчик за ле́то вы́рос (вы́тянулся);

4. (распростереться) растяну́ться;

в. на ла́ве — растяну́ться на скамье́;

5. (выпрямиться) вы́тянуться;

в. на ўвесь рост — вы́тянуться во весь рост;

6. (расположиться по одной линии) вы́тянуться;

7. разг. (выйти с трудом) вы́брести, вы́ползти;

твар ~нуўся — лицо́ вы́тянулось;

каб ты ~нуўся!бран. чтоб ты околе́л!;

в. ў стру́нку — вы́тянуться в стру́нку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

залі́цца I сов.

1. в разн. знач. зали́ться; (всплеском влиться куда-л. — ещё) захлестну́ться;

лугі́ ~лілі́ся вадо́й — луга́ залили́сь водо́й;

вада ~ліла́ся ў ілюміна́тар карабля́ — вода́ залила́сь (захлестну́лась) в иллюмина́тор корабля́;

хлапчу́к уве́сь ~лі́ўся су́пам — ма́льчик весь зали́лся су́пом;

вада́ ~ліла́ся за каўне́р — вода́ залила́сь за воротни́к;

і́ўся гармо́нік — залила́сь гармо́нь;

з. чы́рванню — зали́ться румя́нцем;

пако́й ~лі́ўся святло́м — ко́мната залила́сь све́том;

2. разг. утону́ть;

з. сляза́мі — зали́ться слеза́ми;

з. кро́ўю — зали́ться кро́вью; изойти́ кро́вью;

хоць залі́ся — хоть зале́йся

залі́цца II несов., страд., спец. золи́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Тава́р1 ’свойская рагатая жывёла’ (ТСБМ), ’худоба, статак’ (Некр. і Байк.), ’буйная рагатая жывёла’ (Янк. Мат., Мат. Гом.), ’каровы; быдла’: kózy nie tavár (Пятк. 2), това́р ’тс’ (ТС, ПСл, Маш.), ’каровы і коні’ (Горбач, Зах.-пол. гов.), ст.-бел. таваръ ’маёмасць’: а таваръ их на грабежь (Альтбаўэр); сюды ж вытворныя тава́рац, това́рац ’каровы’, ’рагатая жывёла’ (Нар. Гом., ТС), ’жывёла, свойская скаціна (каровы, авечкі)’ (Нар. Гом.), тава́рына, това́рына ’(адна) карова’ (Мат. Гом., ТС), тава́раччы ’каровін’, тава́рачэ мʼясо ’ялавічына’ (лельч., Жыв. сл.). Укр. това́р ’свойская рагатая жывёла’, рус. паўдн. това́р ’гурт рагатай жывёлы’. Да прасл. дыял. (усходняга) *tovarъ ’свойская жывёла’, ’маёмасць’, прычым другое значэнне развіваецца ў ’прадукт працы, выраблены на продаж’ (гл. наступнае слова) і мела, безумоўна, вытворны ад першага характар, г. зн. ’маёмасць у выглядзе свойскай жывёлы’. Менавіта ў гэтых першасных значэннях запазычана з цюркскіх моў, параўн. тур. davar, tavar ’дробная хатняя жывёла, авечкі; хатняя жывёла; маёмасць’, караім., тат. тувар ’хатняя жывёла; жывёліна’, ’уючная жывёліна’ і інш., дзе яны захаваліся. Але ўжо раней назіраюцца натуральныя семантычныя зрухі: ’маёмасць у выглядзе свойскай жывёлы’ → ’маёмасць’, ’багацце’, параўн. ст.-цюрк. tawar, tïwar ’хатняя жывёла; маёмасць’, ed tavar ’(пагалоўе) жывёлы’, tavar ’маёмасць; даніна; дар’, ’дабро, багацце; тавар’, tavarluq ’скарбніца, казна’ і пад. (Ёлкіна, ЭИРЯ, 2, 116–129; Фасмер, 4, 67–68; Чарных, 2, 247; ЕСУМ, 5, 586 з далейшай літ-рай.). На думку Мартынава (Лекс. Палесся, 9), на поўдні Беларусі выцесніла старое гавя́да (гл.). Ст.-бел. товаръ ’свойская жывёла’ фіксуецца толькі ў XVII ст. і запазычана са ст.-укр. товаръ ’скаціна, пераважна рагатая’ (Зяневіч, АКД, 6).

Тава́р2 ’прадукт працы, выраблены на продаж; прадмет гандлю’ (ТСБМ, Ласт., Некр. і Байк., Бяльк., Сл. ПЗБ, Федар. 4), ст.-бел. товар ’тс’: выдеръ пять, бобръ и иншый товаръ весь у целости есть (пач. XV ст., КГС). Укр. товар ’тс’, рус. товар ’тс’, польск. towar ’тс’, чэш. tovar ’выраб; тавар’, старое н.-луж. towara ’тс’, славен. tovor ’груз; ноша’, серб.-харв. то̀вар ’тс’, балг. това́р ’груз; паклажа’, макед. товар ’тс’. Вынік ранняга семантычнага развіцця прасл. *tovarъ ад ’свойская жывёла’ да ’маёмасць’ і ’тавар’, пераходны этап дэманструе макед. товар ’мера вагі (у тым ліку збожжа, віна, солі, дроў і інш., што пераносіў наўючаны асёл)’, параўн. грэч. γομάρι ’паклажа, груз’ і ’асёл’, паводле Іліеўскага (Прилози, 22, 1–2, 22), прасл. *tovar роднаснае тур. davar, tavar ’свойская жывёла, маёмасць’. Гл. таксама Шустар-Шэўц, 1522; Глухак, 634 (зыходным лічыць ’паклажа на кані або асле, адкуль ’груз, ноша’ і ’асёл’).

Тава́р3 ’вырабленая скура на абутак’ (ТСБМ, Сл. ПЗБ; узд., Жд. 1), ’суцэльныя загатоўкі на боты’ (Сцяшк.), ’матэрыял; вырабленая скура на боты, туфлі’ (навагр., ЖНС), ’фабрычная тканіна’ (карэліц., Шатал.), ’фабрычная матэрыя’ (лях., Янк. Мат.), тува́р ’суцэльныя загатоўкі для ботаў’ (Сакал.). Рус. дыял. това́р ’вырабленая скура; скура для абутку’. Звужэнне са спецыялізацыяй значэння тавар2 (гл.), параўн. наступнае слова.

Тава́р4 ’бярвенне (на плыту)’ (лоеў., чач., Мат. Гом.). Параўн. рус. разан. тава́р, тава́р пи́льнай ’першасна апрацаваны матэрыял (галоўным чынам пра піламатэрыялы)’. Метанімічны перанос з тавар2 (гл.) у значэнні ’маёмасць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

зрэ́заць сов.

1. в разн. знач. сре́зать; (пилой — ещё) спили́ть; (в разговоре — ещё) оборва́ть;

з. скары́нку — сре́зать ко́рку;

з. дрэ́ва — сре́зать (спили́ть) де́рево;

з. лімі́ты — сре́зать лими́ты;

з. мяч у свае́ варо́ты — сре́зать мяч в свои́ воро́та;

з. на экза́мене — сре́зать на экза́мене;

ён ~заў свайго́ праці́ўніка адно́й фра́зай — он сре́зал (оборва́л) своего́ проти́вника одно́й фра́зой;

2. изре́зать;

з. дзве бу́лкі хле́ба — изре́зать два карава́я хле́ба;

3. (покрыть углублениями) изборозди́ть; исполосова́ть, изре́зать;

кана́вы ~алі ўсё по́ле — кана́вы изборозди́ли (изре́зали) всё по́ле;

з. даро́гу ко́ламі — изборозди́ть (изре́зать) доро́гу колёсами;

з. уве́сь стол — изре́зать весь стол;

з. ткані́ну — исполосова́ть ткань

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рот рот, род. ро́та м., мн. раты́, -то́ў;

рази́нуть рот разя́віць рот;

хлопо́т по́лон рот кло́пату па ву́шы;

зажа́ть рот заткну́ць рот;

набра́ть воды́ в рот набра́ць вады́ ў рот;

класть в рот кла́сці ў рот;

смотре́ть (гляде́ть) в рот (кому) глядзе́ць у рот (каму);

в рот не брать (чего) у рот не браць (чаго);

в рот не возьмёшь у рот не во́зьмеш (не ўзяць);

в рот не идёт у рот не ле́зе;

во весь рот на ўвесь рот, на ўсё го́рла;

ка́ша во рту (у кого) ка́ша ў ро́це (у каго);

па́льца в рот не клади́ па́льца ў рот не кладзі́;

разжева́ть и в рот положи́ть разжава́ць і ў рот пакла́сці.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

злама́ць сов.

1. в разн. знач. слома́ть; (сломать совсем или во многих местах) искове́ркать; (измучить — ещё) излома́ть;

з. ца́цку — слома́ть игру́шку;

з. нагу́ — слома́ть но́гу;

а́лі ўвесь плот — излома́ли весь забо́р;

з. жыццё — излома́ть жизнь;

хваро́ба ~ма́ла мяне́ — боле́знь излома́ла меня́;

2. прям., перен. слома́ть; сломи́ть;

бу́ра ~ма́ла стары́ дуб — бу́ря сломи́ла ста́рый дуб;

го́ра не ~ма́ла яе́ — го́ре не сломи́ло её;

з. во́лю — сломи́ть во́лю;

з. упа́ртасць — слома́ть (сломи́ть) упря́мство;

3. слома́ть, сломи́ть; смять;

з. праці́ўніка — слома́ть (сломи́ть, смять) проти́вника;

з. сабе́ галаву́ы́ю) — слома́ть себе́ ше́ю;

чорт нагу́ зло́міць — чёрт но́гу сло́мит;

з. хрыбе́т — (каму) слома́ть хребе́т (кому);

ду́рань і мя́ла зло́міцьпосл. дура́к и пест слома́ет

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ба́цька (род. ба́цькі) м., в разн. знач. оте́ц; (при обращении к пожилому мужчине — ещё) папа́ша;

б. ро́дны — оте́ц родно́й;

уве́сь у ~кувесь в отца́;

бог ба́цька — что бог даст, бо́жья во́ля;

ране́й ~кі ў пе́кла не лезьпосл. вперёд отца́ в пе́кло не лезь;

не б. спраўля́ў, не сын е́дзепогов. чай не сам нажива́я, гони́ напропалу́ю;

не купі́ў б. ша́пкі — няха́й ву́шы ме́рзнуцьпосл. не купи́л (не дал) ба́тька ша́пки — пусть у́ши мёрзнут;

яко́е дрэ́ва, такі́ і клін, які́ б., такі́ і сынпосл. я́блоко от я́блони недалеко́ отка́тывается;

стары́ саба́ка, ды не ба́цькам яго́ звацьпогов. неодобр. жизнь про́жил, а уваже́ния не зарабо́тал

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)