шанава́нне, -я, н.

1. Глыбокая павага.

Адносіцца да каго-н. з шанаваннем.

Маё ш.!

2. Выражэнне ўдзячнасці, гонару, увагі і пад.

Аказаць каму-н. ш.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дапятро́ўскі, ‑ая, ‑ае.

Які адносіцца да часу, што папярэднічаў цараванню Пятра I. Дапятроўскі перыяд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жа́бнікавыя, ‑ых.

Сямейства вадзяных свабодна плаваючых шматгадовых раслін, да якіх адносіцца жабнік і інш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пабла́жлівасць, ‑і, ж.

Уласцівасць паблажлівага. Адносіцца з паблажлівасцю. □ Пацяроб усміхнуўся з велікадушнай паблажлівасцю. Зарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

іранізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; незак., з каго-чаго і без дап.

Адносіцца з іроніяй да каго-, чаго-н., гаварыць з іроніяй пра каго-, што-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

многагало́сы, -ая, -ае.

1. Які адносіцца да многагалосся (у 1 знач.).

М. песенны лад.

2. Які складаецца з многіх галасоў, якія бязладна гучаць.

М. шум натоўпу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

не́прыяцель, -я, мн. -і, -яў, м.

Чалавек, які варожа адносіцца да каго-, чаго-н.

Нажыць сабе непрыяцеля.

|| ж. не́прыяцелька, -і, ДМ -льцы, мн. -і, -лек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ленава́цца, ляну́юся, ляну́ешся, ляну́ецца; ляну́йся; незак., з інф.

3 ленасцю адносіцца да справы, ляніва рабіць што-н.

Л. рана ўставаць.

|| зак. паленава́цца, -ляну́юся, -ляну́ешся, -ляну́ецца; -ляну́йся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дакалга́сны, ‑ая, ‑ае.

Які адносіцца да часу, што папярэднічаў з’яўленню калгасаў. Дакалгасная вёска. Дакалгаснае жыццё.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дакла́савы, ‑ая, ‑ае.

Які адносіцца да часу, што папярэднічаў падзелу грамадства на класы. Дакласавае грамадства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)