Verbum

жыллёвы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да жылля, звязаны з яго выкарыстаннем. Жыллёвае пытанне. Жыллёвае будаўніцтва. Жыллёвыя ўмовы.

высо́касць, ‑і, ж.

У дарэвалюцыйнай Расіі — тытулаванне некаторых членаў царскага дому (ужывалася з займеннікамі «ваша», «іх», «яго», «яе»).

гегелья́нства, ‑а, н.

Абазначэнне ідэалістычных філасофскіх цячэнняў, якія выходзілі з вучэння нямецкага філосафа Гегеля і развівалі яго ідэі.

дульцы́н, ‑у, м.

Рэчыва, якое ў шмат разоў пераўзыходзіць па саладосці цукар і выкарыстоўваецца іншы раз замест яго.

[Ад ням. dulcis — салодкі.]

землепрахо́дзец, ‑дца, м.

Даўнейшая назва падарожніка-даследчыка, які адкрываў невядомыя для яго часу землі. Рускі землепраходзец Сямён Дзяжнёў.

пушкінія́на, ‑ы, ж., зб.

Сукупнасць твораў літаратуры і мастацтва аб А. С. Пушкіне, а таксама выданні яго твораў.

санаві́тасць, ‑і, ж.

Уст. Уласцівасць санавітага. Берлін з яго самазадаволенасцю і санавітасцю.. пакідае ўражанне чагосьці казённага, вымуштраванага... Рамановіч.

сенанагру́зчык, ‑а, м.

Сельскагаспадарчая машына для падборкі сена з валкоў і падачы яго на машыну, павозку і пад.

сірта́кі, нескл., м.

Групавы танец па матывах грэчаскіх народных мелодый, тэмп якога ў часе яго выканання паступова пастараецца.

[Грэч. syrtaki.]

срэ́браны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і сярэбраны. Настаўнік дастаў кашалёк, выняў срэбраны рубель і аддаў яго Лявону. Колас.