Verbum

невярта́нец, -нца, мн. -нцы, -нцаў, м.

Чалавек, які не вярнуўся на радзіму, застаўся жыць у чужой краіне.

|| ж. невярта́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

нелюдзі́м, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Нелюдзімы чалавек.

2. мн. Вылюдкі, ворагі, звяры.

|| ж. нелюдзі́мка, -і, ДМ -мцы, мн. -і, -мак (да 1 знач.).

не́прыяцель, -я, мн. -і, -яў, м.

Чалавек, які варожа адносіцца да каго-, чаго-н.

Нажыць сабе непрыяцеля.

|| ж. не́прыяцелька, -і, ДМ -льцы, мн. -і, -лек.

рабаця́га, -і, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -ця́зе, Т-ай (-аю), ж., мн. -і, -ця́г (разм.).

1. Старанны, шчыры працаўнік.

2. Рабочы чалавек.

двуру́шнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Чалавек, які знешне выражае адданасць аднаму, а ўпотай дзейнічае супраць.

|| ж. двуру́шніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. двуру́шніцкі, -ая, -ае.

эгаі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, якому ўласцівы эгаізм; сябелюб.

|| ж. эгаі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. эгаісты́чны, -ая, -ае.

эгацэнтры́ст, -а, М -ры́сце, мн. -ы, -аў, м. (кніжн.).

Чалавек, якому ўласцівы эгацэнтрызм.

|| ж. эгацэнтры́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. эгацэнтры́чны, -ая, -ае.

экано́м, -а, мн. -ы, -аў, м. (уст.).

1. Гаспадарлівы, ашчадны чалавек.

2. Загадчык гаспадаркі.

|| ж. экано́мка, -і, ДМ -мцы, мн. -і, -мак (да 2 знач.).

энцыклапеды́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м. (кніжн.).

Усебакова адукаваны, дасведчаны чалавек.

|| ж. энцыклапеды́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. энцыклапеды́сцкі, -ая, -ае.

якабі́нец, -нца, мн. -нцы, -нцаў, м.

1. Рэвалюцыянер-дэмакрат, удзельнік Вялікай французскай рэвалюцыі ў 18 ст.

2. Чалавек рэвалюцыйных перакананняў; вальнадумец (уст.).

|| прым. якабі́нскі, -ая, -ае.