дамурава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе;
Скончыць мураванне; змураваць да пэўнага месца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дамурава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе;
Скончыць мураванне; змураваць да пэўнага месца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аўся́нішча, ‑а,
Поле, з якога сабраны ўраджай аўса або на якім папярэдняй культурай быў авёс.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бая́ршчына, ‑ы,
1. Перыяд у гісторыі рускай дзяржавы, калі панавала і правіла баярства.
2. Вотчына баярына.
3. Тое, што і паншчына.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
асарамаці́ць, ‑мачу, ‑маціш, ‑маціць;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
асарці́,
Спецыяльна падабраная сумесь чаго‑н., пераважна аднароднага; набор.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заспа́цца, ‑сплюся, ‑спішся, ‑спіцца;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адзе́жка, ‑і,
1.
2. Адзінкавы прадмет адзення; тое, што і адзежына.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адме́тны, ‑ая, ‑ае.
Не падобны да іншых; своеасаблівы, непаўторны, характэрны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
добрасумле́ннасць, ‑і,
Уласцівасць добрасумленнага; чэснасць, праўдзівасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мурла́ты, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)