жыві́нка, ‑і, ДМ ‑нцы, ж.
Тое, што надае каму‑, чаму‑н. жывасць, прывабнасць, своеасаблівасць. Чалавек з жывінкай. Працавалі з жывінкай. □ Упершыню з’явілася чырвоная жывінка на жоўтым, схуднелым і высахлым да немагчымасці твары. Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
жы́цца, жывецца; пр. жылося; безас. незак., каму, з прысл.
Разм. Ісці, складвацца (пра ўмовы жыцця). — Няхай Рыгор скажа, як нам далей жыцца будзе. Галавач. Цяпер Федзя не сумняваўся, што Галі жывецца вельмі цяжка. Ваданосаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адшлёпаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Разм.
1. каго. Надаваць каму‑н. плескачоў. Бабуля толькі што адшлёпала.. [Дзіму] за патаптаныя на клумбе кветкі. Гарбук.
2. Прайсці якую‑н. адлегласць па гразі. Пятнаццаць кіламетраў адшлёпаў па бездаражы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
запарушы́ць, ‑рушу, ‑рушыш, ‑рушыць; зак., што.
1. Пашкодзіць чым‑н., папаўшым у сярэдзіну. Запарушыць вока. Запарушыць вушы.
2. Прысыпаць, зацерушыць. Снег паспеў запарушыць .. галлё. Лынькоў.
•••
Вока не запарушыць каму — пра ціхага, няшкоднага, бяскрыўднага чалавека.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
размалява́цца, ‑лююся, ‑люешся, ‑люецца; зак.
Разм.
1. Неадабр. Нафарбаваць сабе твар ярка і груба; нагрыміравацца. [Матруна:] — Калі так, дык чаго ж тады размалявалася? Хочаш яшчэ каму-небудзь спадабацца? Зуб.
2. Пачаць многа маляваць; захапіцца маляваннем.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ве́дацца несов., разг.
1. зна́ться, води́ть знако́мство;
2. безл.: і не ве́далася (каму) и не зна́л (зна́ла) (кто);
каб жа ве́далася — е́сли бы знал (зна́ла)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адсячы́ сов.
1. отруби́ть, отсе́чь;
а. галі́нку дрэ́ва — отруби́ть (отсе́чь) ве́тку де́рева;
2. перен. (отделить, лишив связи, общения) отсе́чь;
3. (каму) перен. отре́зать; отбри́ть (кого)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
налуча́цца несов., разг.
1. встреча́ться;
2. (каму, чаму, з кім, чым і без дап.) случа́ться (с кем, чем и без доп.);
1, 2 см. налучы́цца
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
згразі́ць сов. испуга́ть, настраща́ть;
каму́ ты гэ́тым згро́зіш? — кого́ ты э́тим испуга́ешь?;
◊ згразі́ў на бяду́ — пусці́ў ра́ка ў ваду́ — погов. и щу́ку бро́сили в ре́ку
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паведамля́ць (каму; без доп.) несов.
1. извеща́ть (кого), уведомля́ть (кого); сообща́ть; оповеща́ть (кого);
2. (давать какие-л. сведения) осведомля́ть (кого), сообща́ть;
1, 2 см. паве́даміць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)