жыжказбіра́льнік, ‑а, м.

Збудаваў пры жывёлагадоўчых памяшканнях для збору і захоўвання гнаявой жыжкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зако́ўка, ‑і, ДМ ‑коўцы, ж.

Пашкоджанне неарагавелай часткі капыта каня пры коўцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гідраты́пія, ‑і, ж.

Спец. Фатаграфічны метад вырабу каляровых адбіткаў пры дапамозе водарастваральных фарбавальнікаў.

[Ад грэч. hýdōr — вада і týpos — адбітак.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даўбе́нне, ‑я, н.

Апрацоўка матэрыялаў (драўніны, металаў) зняццем стружкі пры дапамозе долата, разца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

драгама́н, ‑а, м.

Перакладчык пры дыпламатычных і консульскіх прадстаўніцтвах, пераважна ў краінах Усходу.

[Фр. dragoman з араб.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

авітаміно́з, ‑у, м.

Хвароба, якая развіваецца пры адсутнасці або недахопе вітамінаў у ежы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адрыгну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.

Выдаліць газы, часціны, ежы пры адрыжцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адха́ркнуцца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; зак.

1. Харкнуўшы, сплюнуць макроту.

2. Аддзяліцца пры харканні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адштампава́ць, ‑пую, ‑пуеш, ‑пуе; зак., што.

Зрабіць пры дапамозе штампа, штампоўкі. Адштампаваць дэталі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

віс, ‑у, м.

Спец. Вісячае становішча цела гімнаста пры выкананні некаторых гімнастычных практыкаванняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)