зво́нкі¹, -ая, -ае.

1. Гучны, гулкі.

З. голас.

Звонкае шкло.

Звонкая манета (металічныя грошы).

2. Тое, што і гулкі (у 2 знач.).

Звонкае паветра.

○

Звонкі зычны — які вымаўляецца з удзелам голасу.

|| наз. зво́нкасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

акуля́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да акуляраў (у 1 знач.). Акулярнае шкло.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абкуро́дыміць, ‑млю, ‑міш, ‑міць; зак., што.

Разм. Пакрыць сажай, гарам; абкурыць. Абкуродыміць шкло.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Кваты́рка ’адлегласць паміж бэлькамі столі’ (Шушк.), ’чацвярцінка’ (ТС), ’засовачнае шкло ў акне, фортачка’ (Грыг., Рам., Радч., Кос.). Параўн. кватэрай (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прозра́чный прям., перен. празры́сты;

прозра́чное стекло́ празры́стае шкло;

прозра́чный намёк празры́сты намёк.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бутэ́лечны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да бутэлькі. Бутэлечнае шкло. Бутэлечныя ярлыкі. Бутэлечны колер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ако́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да акна. Аконнае шкло. Аконная рама. Аконны праём.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акуля́р, ‑а, м.

Шкло ў аптычнай прыладзе, якое накіравана да вока назіральніка. Акуляр перыскопа.

[Ад лац. ocularus — вочны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закуро́дыміцца і закурады́міцца, ‑млюся, ‑мішся, ‑міцца; зак.

Пакрыцца сажай; задыміцца. Шкло ў лямпе закуродымілася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зачарні́цца, ‑чэрніцца; зак.

Замазацца, зафарбавацца чорным. Шкло ў лямпе зачарнілася. Папера зачарнілася ад капіркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)