Вы́мпел (БРС). Запазычанне праз рус. вымпел ’тс’ з н.-ням., гал. wimpel, с.-н.-ням. wimpel, wumpel (Фасмер, 1, 368).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Гарні́ст ’гарніст’ (БРС). Рус. горни́ст, укр. горні́ст. Першакрыніцай з’яўляецца ням. Hornist ’тс’. Гл. Фасмер, 1, 442; Шанскі, 1, Г, 137.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Дры́нкаць ’брынкаць, бразгатаць’ (БРС). Гукапераймальнае. Параўн. чэш. drnčeti, drčeti, рус. тре́нькать і г. д. Гл. Махэк₂, 128; Фасмер, 4, 98.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Жалу́дачак ’частка сэрца’ (ТСБМ). З рус. желу́дочек ’тс’, утворанага як памяншальнае ад желудок ’страўнік’ з няпэўнай этымалогіяй. Фасмер, 2, 44.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кно́пка ’запінка, род цвічка з круглай шырокай плешкай’. Укр. кнопка, рус. кнопка ’тс’. Запазычанне з ням. Knopf (Фасмер, 2, 264).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мада́м ’пані (зварот да замужняй жанчыны)’ (ТСБМ) успрынята з рус. мад́ам < франц. madame ’пані’ (з XVIII ст.) (Фасмер, 2, 556).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ні́кель. Запазычана праз ням. Nickel са швед. kopparnickel, nickel ад імя ўласнага Nikolaus, першапачаткова ’гном, падземны дух’ (Фасмер, 3, 74).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Падо́ра ’завіруха, завея’ (Бяс.). Рус. дыял. падера, падора ’тс’, падарь ’зімняя непагадзь’. Ад па‑ і дзяру (Гл. Фасмер, 3, 183).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пантэ́ра ’тое, што і барс’ (гл.) (ТСБМ). З рус. панте́ра ’тс’, дзе праз франц. pantère < лац. pantēra (Фасмер, 3, 199).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Апо́стал ’паслядоўнік пэўнага вучэння (першапачаткова адзін з 12 вучняў Хрыста)’; ’кніга, якая ўключае пэўную частку Новага завету’. З першых пісьмовых помнікаў усходнеславянскіх і наогул славянскіх моў. Ва ўсходнеславянскіх са ст.-слав. апостолъ ’пасланнік божы’, ’кніга’ (Шанскі, 1, А, 129) < грэч. ἀπόστολος ’тс’ (Фасмер, 1, 81; Фасмер, Этюды, 33), якое ўтворана ад ἀποστέλλω ’пасылаць’. З грэчаскай у лацінскую і іншыя мовы хрысціянскіх народаў.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)