хо́д
‘рух, перамяшчэнне; рабочая частка механізма;
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| хо́д | |
| хо́ду | |
| хо́ду | |
| хо́д | |
| хо́дам | |
| хаду́ |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
сантэхні́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да сантэхнікі; санітарна-
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тэхаддзе́л
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
тэхрабо́тнік
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
спецыфіка́цыя, -і,
1. Вызначэнне і пералік спецыфічных асаблівасцей, удакладненая класіфікацыя чаго
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
свірэ́піца, ‑ы,
Аднагадовая культурная расліна сямейства крыжакветных, з насення якой здабываецца
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
техни́ческий
техни́ческий ми́нимум
техни́ческая интеллиге́нция тэхні́чная інтэліге́нцыя;
техни́ческое тво́рчество тэхні́чная тво́рчасць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
друка́рства, ‑а,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тэхдо́гляд, ‑у,
Сукупнасць прафілактычных мерапрыемстваў, якія забяспечваюць нармальную эксплуатацыю тэхнікі;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тэхагля́д, -ду
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)