сентэнцы́йны, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сентэнцы́йны, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
памярко́ўны, -ая, -ае.
1. Падатлівы, які лёгка прыстасоўваецца да іншых.
2. Які выяўляе мяккасць, цярпімасць; добразычлівы.
3. Які прытрымліваецца сярэдзіны, не схільны да крайнасцей.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Ато́нне ’астатак, падонкі’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
яле́йны, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ре́зкий
1.
ре́зкий ве́тер рэ́зкі ве́цер;
ре́зкая боль рэ́зкі боль;
ре́зкий
ре́зкая кри́тика рэ́зкая кры́тыка;
2. (о звуке, голосе) рэ́зкі; (пронзительный) прарэ́злівы;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
насіласава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе;
Ператварыць у сілас (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прапаве́днік, -а,
1. Той, хто гаворыць пропаведзі.
2.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ліры́чны
1.
2. (проникнутый лирикой) лири́чный, лири́ческий;
○ ~нае адступле́нне — лири́ческое отступле́ние
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
невозмути́мый (спокойный) спако́йны; (равнодушный) абыя́кавы; (ничем не нарушаемый) непару́шны; (полный) по́ўны;
сохраня́ть невозмути́мое споко́йствие захо́ўваць по́ўны спако́й;
невозмути́мый
невозмути́мый челове́к спако́йны чалаве́к;
невозмути́мая тишина́ непару́шная цішыня́.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
агрэсі́ўны, ‑ая, ‑ае.
Захопніцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)