Verbum

аб’язны́, -а́я, -о́е.

Такі, па якім аб’язджаюць; кружны.

А. шлях.

Аб’язная дарога.

проціпака́заны, -ая, -ае.

Такі, якому ёсць проціпаказанне (у 2 знач.).

Проціпаказанае лякарства.

зру́чны, -ая, -ае.

1. Такі, якім лёгка ці прыемна карыстацца.

Зручнае крэсла.

Мне тут зручна (безас., у знач. вык.). Зручна (прысл.) усесціся.

2. Падыходзячы; такі, які патрэбен.

З. выпадак.

|| наз. зру́чнасць, -і, ж.

незабы́ўны, -ая, -ае.

Такі, што нельга забыць.

Незабыўная сустрэча.

|| наз. незабы́ўнасць, -і, ж.

ненато́льны, -ая, -ае.

Такі, што цяжка наталіць.

Ненатольная смага.

|| наз. ненато́льнасць, -і, ж.

непага́сны, -ая, -ае (высок.).

Такі, што не гасне, якога нельга пагасіць.

Непагасныя зоры.

непераадо́льны, -ая, -ае.

Такі, што немагчыма адолець.

Непераадольная перашкода.

|| наз. непераадо́льнасць, -і, ж.

неперамо́жны, -ая, -ае.

Такі, якога нельга перамагчы.

Непераможная сіла.

|| наз. неперамо́жнасць, -і, ж.

нечапа́ны, -ая, -ае.

Такі, якога не чапалі, да якога не дакраналіся.

Нечапаная вячэра.

паслухмя́ны, -ая, -ае.

Такі, які слухаецца, пакорны.

П. хлопчык.

|| наз. паслухмя́насць, -і, ж.