Verbum

усто́яны, -ая, -ае.

Які стаў гатовым для ўжывання ў выніку доўгага стаяння ў адпаведных умовах.

Устояная наліўка.

пакра́пваць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ае; незак.

Злёгку, з перапынкамі крапаць (пра дождж).

Стаў п. дождж.

узмужне́лы, -ая, -ае.

Які дасягнуў поўнага фізічнага развіцця, стаў дарослым.

У. хлопец.

Узмужнелая постаць.

|| наз. узмужне́ласць, -і, ж.

перасо́хлы, -ая, -ае.

1. Празмерна сухі.

Перасохлае сена.

Перасохлыя губы.

2. Які стаў бязводным.

Перасохлая рачулка.

|| наз. перасо́хласць, -і, ж.

асіраце́лы, -ая, -ае.

1. Які стаў сіратою; адзінокі.

Асірацелыя дзеці.

2. Пакінуты гаспадарамі, запусцелы, закінуты.

А. дом.

|| наз. асіраце́ласць, -і, ж.

зачарсцве́лы, -ая, -ае.

1. Які стаў чэрствым, зацвярдзеў.

З. кавалак хлеба.

2. перан. Бяздушны, нячулы.

Зачарсцвелая натура.

|| наз. зачарсцве́ласць, -і, ж.

стэры́льны, -ая, -ае.

1. Ачышчаны ад мікраарганізмаў, абеззаражаны.

Стэрыльная павязка.

2. Які стаў бясплодным у выніку стэрылізацыі.

|| наз. стэры́льнасць, -і, ж.

пасо́хлы, -ая, -ае.

1. Які стаў сухім, страціў вільгаць; які перасох (пра вусны).

2. Які завяў, засох ад неспрыяльных умоў.

Пасохлая трава.

ахаладзе́лы, -ая, -ае.

1. Які ахаладзеў, астыў.

Ахаладзелыя рукі.

2. перан. Які стаў да ўсяго абыякавы, страціў запал, актыўнасць.

А. да пагулянак.

пераста́рак, -рка, мн. -ркі, -ркаў, м. (разм.).

Той, хто выйшаў з якога-н. узросту, стаў старым для чаго-н.

Ён яшчэ не п.