Verbum

электралі́нія, -і, мн. -і, -ній, ж.

Канструкцыя, прылада з проваду, кабелю і электраарматуры для перадачы электраэнергіі.

Высакавольтная э.

электрафо́н, -а, мн. -ы, -аў, м. (уст.).

Прылада для ўзнаўлення гуку, запісанага на грампласцінках.

|| прым. электрафо́нны, -ая, -ае.

трамбо́ўка, -і, ДМ -о́ўцы, ж.

1. гл. трамбаваць.

2. мн. -і, -о́вак. Трамбавальная машына, прылада для трамбавання.

флама́стар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Прылада для пісьма, малявання, у якой пішучым элементам з’яўляецца порысты стрыжань, насычаны фарбавальнікам.

чарпа́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж. (разм.).

Прылада, пасудзіна для чэрпання.

Выліць з лодкі ваду чарпалкай.

шля́га, -і, ДМ шля́зе, мн. -і, шляг, ж.

Прылада, ударамі якой трамбуюць, ушчыльняюць глебу, а таксама выраўноўваюць паверхню.

магне́та, нескл., н. (спец.).

Прылада для ўтварэння электрычных разрадаў з мэтай запальвання гаручай сумесі ў цыліндрах рухавікоў унутранага згарання.

рыдлёўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -лёвак, ж.

Ручная прылада для капання; металічная лапата.

|| прым. рыдлёвачны, -ая, -ае.

ке́льня, -і, мн. -і, -яў, ж.

Прылада муляра, тынкоўшчыка ў выглядзе трохвугольнай лапаткі для набірання і нанясення раствору на цэглу.

культыва́тар, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Сельскагаспадарчая прылада для рыхлення глебы і знішчэння пустазелля і пад.

|| прым. культыва́тарны, -ая, -ае.