Манто ’жаночае (футравае) паліто свабоднага пакрою’ (ТСБМ). Позняе запазычанне з польск. manto ці з рус. манто ’тс’ (Крукоўскі, Уплыў, 79), якія з франц. manteau (Фасмер, 2, 570). Роднаснымі да іх з’яўляюцца паўд.-рус. ма́нта ’малдаўскае адзенне з доўгім каўняром, які накідваецца на галаву ў дождж’, укр. бук. манта́ва ’доўгае суконнае паліто на ваце’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Анге́рка ’верхняе адзенне’, ’верхняе доўгае жаночае адзенне з даматканага сукна’ (Касп.), ’жаночая кароткая вопратка з саматканага сукна’ (Жд.), ’кароткая адзежына на ваце’ (Бяльк.), ’вопратка’ (Бесар.); ангерка, інгерка ’жаночае паліто з купленага сукна’ (з XIX ст.) (Малчанава, Мат. культ., 158). Рус. смал. анге́рка ’кароткае жаночае паліто ці доўгая кофта на ваце’ (СРНГ). З польск. węgierka ’верхняя шляхецкая вопратка’, дыял. (j)aŋgʼerka ’кафтан ці паліто на ваце’. Параўн. літ. angérka, ingèrka, ungérka, lingérka, algérka ’цёплая жаночая вопратка’ з польск. (Фрэнкель, 7); семантыка ўказвае на магчымасць (але не неабходнасць) сувязі бел. і літ. слоў.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Манна́рка ’кароткае на кудзелі мужчынскае паліто’ (навагр., Жыв. сл.). З польск. marynarka ’пінжак’. Падвойнае ‑нн‑ з ‑рн‑ (< ‑рын‑).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
букле́, нескл., н.
Спец. Гладзевая тканіна з няроўнай вузлаватай паверхняй, прызначаная ў асноўным для жаночых паліто і касцюмаў.
[Фр. boucle.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кошт, -у, М -шце, м.
Выражаная ў грашах вартасць чаго-н. або велічыня затрат на што-н.
К. паліто.
К. вытворчасці.
◊
На чый (які) кошт; за чый (які) кошт — на чые-н. сродкі, грошы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
мо́дны, -ая, -ае.
1. гл. мода.
2. Які адпавядае апошняй модзе, зроблены па модзе (у 1 знач.).
Моднае паліто.
3. Які карыстаецца папулярнасцю, агульным прызнаннем у гэты перыяд.
Модныя песні.
4. Які прытрымліваецца моды.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
падапрану́ць, -рану́, -ра́неш, -ра́не; -рані́; -рану́ты; зак. (разм.).
1. каго (што). Апрануць лепш, у добрае адзенне, прыбраць.
П. дзяўчыну.
2. што. Апрануць пад што-н.
П. світар пад паліто.
|| незак. падапрана́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
здзець сов., разг. снять;
з. паліто́ — снять пальто́;
з. ко́льца — снять кольцо́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пашарпа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Знасіць, падраць у выніку працяглага або нядбайнага карыстання, нашэння. Пашарпаць паліто. Пашарпаць стол.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
демисезо́н разг.
1. прил. дэмісезо́н;
пальто́ демисезо́н паліто́ дэмісезо́н;
2. сущ. дэмісезо́н, -ну м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)