Verbum

спа́рыцца², -руся, -рышся, -рыцца; зак. (разм.).

1. Угрэцца, спацець (разм.).

У кажусе можна с.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пра малако: закіпець.

фаэто́н¹, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Лёгкі экіпаж з адкідным верхам.

2. Легкавы аўтамабіль, у якім можна адкідаць верх.

|| прым. фаэто́нны, -ая, -ае.

вядзьма́рства, -а, н.

Заклінанні, якімі, на думку забабонных людзей, можна ўздзейнічаць на сілы прыроды, на людзей, вылечваць іх або наклікаць хваробы.

|| прым. вядзьма́рскі, -ая, -ае.

дае́хаць, -е́ду, -е́дзеш, -е́дзе; -е́хаў, -е́хала; -е́дзь; зак.

Едучы, дабрацца да якога-н. месца; прыехаць.

Да горада можна д. на машыне.

|| незак. даязджа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

адмы́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

1. Інструмент у выглядзе кручка, якім можна адамкнуць замок.

Універсальная а.

2. перан. Безадмоўны, надзейны спосаб (неадабр.).

прысусе́дзіцца, -джуся, -дзішся, -дзіцца; зак., да каго-чаго (разм.).

Сесці побач, блізка каля каго-, чаго-н., прыладзіцца.

Можна да вас п.?

|| незак. прысусе́джвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

развадны́, -а́я, -о́е.

1. Які прызначаны, служыць для разводкі (у 2 знач.).

Р. ключ (для пілы).

2. Такі, які можна развесці¹ (у 4 знач.).

Р. мост.

ма́ркі, -ая, -ае.

1. Які лёгка робіцца брудным (пра тканіну, адзенне светлага колеру).

М. колер.

2. Такі, ад якога можна забрудзіцца.

Маркая праца.

|| наз. ма́ркасць, -і, ж.

медальён, -а, мн. -ы, -аў, м.

Ювелірны выраб авальнай ці круглай формы ў выглядзе футлярчыка, унутр якога можна ўстаўляць фотаздымак або які-н. талісман.

|| прым. медальённы, -ая, -ае.

адразны́, -а́я, -о́е.

1. Такі, які трэба і можна адрэзаць.

А. талон.

2. Не суцэльны, з прышытай часткай.

Сукенка з адразным станікам.

3. Прызначаны для адразання.

А. станок.