Аспіры́н ’ацэтылсаліцылавая кіслата’. З нямецкай праз рускую ці польскую (на захадзе Беларусі ў форме аспірына). У нямецкай з канца XIX ст. Гл. Шанскі, 1, А, 161.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

во́цатны у́ксусный;

○ ~ная кіслата́ — хим. у́ксусная кислота́;

~ная эсе́нцыя — у́ксусная эссе́нция

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сіні́льны I: ~ная кіслата́ хим. сини́льная кислота́

сіні́льны II (красильный) сини́льный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хло́рны хим. хло́рный;

~ная кіслата́ — хло́рная кислота́;

~ная ва́пна — хло́рная и́звесть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Кісля́ ’кіслата’ (ТСБМ, Жд. 2, Сл. паўн.-зах.), ’закваска’ (Сл. паўн.-зах.). Утварэнне ад кіслы (гл.) з дапамогай суфікса ‑ja (як suša < sux + ja) (SP, 1, 82).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

плавико́вый плавіко́вы;

плавико́вый шпат плавіко́вы шпат;

плавико́вая кислота́ хим. плавіко́вая кіслата́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

смоляно́й смаляны́;

смоляна́я кислота́ смаляна́я кіслата́;

смоляна́я обма́нка мин. смаляна́я падма́нка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

у́ксусный во́цатны;

у́ксусная кислота́ хим. во́цатная кіслата́;

у́ксусная эссе́нция во́цатная эсе́нцыя.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кісля́, ‑і, ж.

Разм. Тое, што і кіслата (у 1 знач.). І любяць жа [Жэнька і Света] брусніцы. Адна кісля, а яны ядуць. Света дык прыгаршчамі будзе ў рот сыпаць і не зморшчыцца. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мурашы́ны муравьи́ный;

○ м. спірт — фарм. муравьи́ный спирт;

~ная кіслата́ — хим. муравьи́ная кислота́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)