бардзю́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Шлячок, які абрамляе край шпалераў, тканіны і пад., а таксама наогул паласа, невысокае ўзвышэнне, якое абрамляе што-н.

Язмінавы б.

|| прым. бардзю́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зву́жваць несов. су́живать, сужа́ть; (край кожи, материи и т.п.) спуска́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бро́ўка I ж. (край) бро́вка

бро́ўка II ж., уменьш. бро́вка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

загарну́цца сов.

1. (укутаться) заверну́ться;

2. закры́ться;

кні́га ~ну́лася — кни́га закры́лась;

3. (загнуться) заверну́ться;

~ну́ўся край ко́ўдры — заверну́лся край одея́ла;

4. (землёй) засы́паться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пярэ́дні в разн. знач. пере́дний;

п. ваго́н — пере́дний ваго́н;

~нія кане́чнасці — пере́дние коне́чности;

◊ на ~нім пла́не — на пере́днем пла́не;

п. край — пере́дний край

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

загалі́ць, -галю́, -го́ліш, -го́ліць; -го́лены; зак., што (разм.).

Адкрыць якую-н. частку цела, падняўшы край вопраткі.

|| незак. заго́льваць, -аю, -аеш, -ае.

|| звар. загалі́цца, -галю́ся, -го́лішся, -го́ліцца; незак. заго́львацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

засялі́ць, -сялю́, -се́ліш, -се́ліць; -се́лены; зак., што.

Пасяліўшыся або пасяліўшы каго-н. дзе-н., заняць, насяліць цалкам.

Навасёлы засялілі край.

З. дом.

|| незак. засяля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. засяле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

безазёрны, ‑ая, ‑ае.

Пра край, мясцовасць, дзе няма азёраў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абза́, ‑ы, ж.

Неабрэзаны край дошкі. Дошка з абзой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

руб, -а, мн. -ы, -аў, м.

Вузкі край або вузкі бок якога-н. прадмета.

Кладка цэглы рубам.

◊

Паставіць пытанне рубам — заявіць пра што-н. з усёй рашучасцю.

|| прым. ру́бавы, -ая, -ае (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)