ацані́ць, ацаню́, ацэ́ніш, ацэ́ніць; ацэ́нены; зак.
1. каго-што. Вызначыць цану каго-, чаго-н.
А. каня.
А. хату.
2. што. Устанавіць узровень, ступень падрыхтаванасці.
А. веды школьнікаў.
3. перан., каго-што. Выказаць думку, меркаванне аб значэнні або каштоўнасці каго-, чаго-н.
Правільна а. учынак палявода.
|| незак. ацэ́ньваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. ацэ́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.; прым. ацэ́начны, -ая, -ае (паводле 1 знач.).
Ацэначная камісія.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
санато́рно-куро́ртный санато́рна-куро́ртны;
санато́рно-куро́ртная коми́ссия санато́рна-куро́ртная камі́сія;
курс санато́рно-куро́ртного лече́ния курс санато́рна-куро́ртнага лячэ́ння.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ЧК ист. (Надзвыча́йная камі́сія па барацьбе́ з контррэвалю́цыяй і сабата́жам) ЧК (Чрезвыча́йная коми́ссия по борьбе́ с контрреволю́цией и сабота́жем)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
расча́лка, ‑лкі, ДМ ‑лцы, ж.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. расчальваць — расчаліць.
2. Р мн. ‑лак. Стальны трос, дрот, якія адцягваюць што‑н. у якім‑н. кірунку. Камісія высветліла: калона ўпала таму, што былі змяты расчалкі — стальныя тросы, якімі мацавалася яна да зямлі. Дадзіёмаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
эксперты́за, ‑ы, ж.
1. Вывучэнне, даследаванне чаго‑н. з мэтай даць яму правільную ацэнку, зрабіць правільнае заключэнне і пад. На наступны дзень хімічная экспертыза Этнаграфічнага музея ўстанавіла, што зубы сапраўды пакрыты лускавінкамі золата. «Звязда».
2. Экспертная камісія. У мансійскую вёску выязджала экспертыза Акадэміі навук. Шынклер.
[Фр. expertise.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кантро́льны в разн. знач. контро́льный;
к. пост — контро́льный пост;
~ная камі́сія — контро́льная коми́ссия;
~ная рабо́та — контро́льная рабо́та;
○ ~ныя лі́чбы — контро́льные ци́фры
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
участко́вы
1. прил. участко́вый;
~вая вы́барчая камі́сія — участко́вая избира́тельная коми́ссия;
у. ўрач — участко́вый врач;
2. в знач. сущ., разг. (милиционер) участко́вый
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Чэка́ нескл., ж., ист. (Надзвыча́йная камі́сія па барацьбе́ з контррэвалю́цыяй і сабата́жам) Чека́ (Чрезвыча́йная коми́ссия по борьбе́ с контрреволю́цией и сабота́жем)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
участко́вый
1. прил. участко́вы;
участко́вая избира́тельная коми́ссия участко́вая вы́барчая камі́сія;
участко́вый врач участко́вы ўрач;
2. сущ. (милиционер), разг. участко́вы, -вага м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ЧК ист. (Чрезвыча́йная коми́ссия по борьбе́ с контрреволю́цией, сабота́жем и спекуля́цией) ЧК (Надзвыча́йная камі́сія па барацьбе́ з контррэвалю́цыяй, сабата́жам і спекуля́цыяй).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)