гвозд (род. гвазда́) м. деревя́нный и́ли желе́зный гвоздь; сте́ржень;

г. сезо́на — гвоздь сезо́на

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

павысяка́ць сов. (о многом)

1. вы́рубить;

2. (из камня или на камне) вы́сечь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыбялі́ць сов., разг. (слегка приправить сметаной или молоком) подбели́ть;

п. боршч — подбели́ть борщ

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шмыгну́ць сов., разг. шмыгну́ть; (быстрым движением) ю́ркнуть; (незаметно войти или выйти — ещё) скользну́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пережа́тьI сов.

1. (всё, многое или заново) пераці́снуць, мног. папераціска́ць;

2. (чрезмерно нажать) пераці́снуць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перека́пать сов. (вылить по каплям всё или больше, чем следует) разг. перака́паць; см. перека́пыватьII.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перемета́тьII сов., портн. (обметать заново или всё, многое) перафастрыгава́ць; (о петлях) абкіда́ць, паабкіда́ць, паабкі́дваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чи́ркнуть сов., однокр.

1. (чем-л.) чы́ркнуць, чыркану́ць;

2. (быстро или небрежно написать) разг. чыркану́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Тру́паць ‘стукаць’ (В. Адамчык, гл. Каўрус, Словаклад), трупнуць ‘стукнуць’ (навагр., Гіл.). Параўн. рус. тру́паць ‘біць, стукаць’, каш. trǫpać ‘таптаць’, рэз’ян. trupati ‘разбураць’, серб. тру̀пати ‘разбіваць, біць’, макед. трапа‑трупа — імітатыў хуткай хады («со трупање или за тропање», РМЈ, 3, 409). Паводле Борыся (SEK, 5, 168), да прасл. *trupati ‘ламаць, біць’; паводле Фурлан (гл. Бязлай, 4, 240) — другаснае ў адносінах да першаснага дэвербатыва *trъpati (гл. трапаць).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

перетра́вливать несов.

1. (отравлять всех или многих) труці́ць, ператру́чваць; вытру́чваць;

2. (затравливать всех, многих) охот. гнаць, страля́ць;

3. (портить травлением) техн. ператра́ўліваць, ператраўля́ць;

перетра́вливать рису́нок ператраўля́ць рысу́нак;

4. (потравой уничтожить всё или многое) траві́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)