Verbum

папарабі́ць, -раблю́, -ро́біш, -ро́біць і папаро́бліваць, -аю, -аеш, -ае; зак., што, чаго і без дап.

Рабіць многа, доўга, неаднаразова.

папахварэ́ць, -э́ю, -э́еш, -э́е і папахво́рваць, -аю, -аеш, -ае; зак. (разм.).

Хварэць доўга, неаднаразова.

П. у час эпідэміі грыпу.

развалачы́цца, -лачу́ся, -ло́чышся, -ло́чыцца; зак. (разм.).

Пачаць часта і доўга валачыцца, хадзіць усюды.

Развалачыўся хлопец, кожную ноч недзе цягаецца.

разду́мваць, -аю, -аеш, -ае; незак.

1. гл. раздумаць.

2. Думаць, вагаючыся; доўга не магчы прыняць рашэнне.

Хопіць р., згаджайся!

разля́пацца, -аюся, -аешся, -аецца: зак. (разм.).

1. Пачаць моцна і доўга ляпаць.

Р. на ўсю ваколіцу.

2. Распырскацца. раскідацца.

зацяжны́, -а́я, -о́е.

Залішне працяглы, які зацягнуўся.

З. дождж.

З. крызіс.

З. скачок (скачок з парашутам, які доўга не раскрываецца).

важда́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак. (разм.).

Доўга займацца якой-н. справай; корпацца.

В. з паперамі.

Хопіць в. з гэтым гультаём!

цвёрданасе́нны, -ая, -ае.

Пра насенне злакавых раслін: які мае цвёрдую абалонку, не прапускае паветра і доўга не набухае ў вадзе.

пацэ́ліць, -лю, -ліш, -ліць; зак.

1. Трапіць у цэль.

2. Патрапіць зрабіць.

Доўга не магла п., каб зашпіліць верхні гузік.

наму́чыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак., каго.

1. Многа, доўга памучыць каго-н., прынесці многа гора, мук.

2. Вельмі стаміць.