стратэгі́чны, -ая, -ае.
1. гл. стратэгія.
2. перан. Аб спартыўнай гульні: такі, у якім асобныя камбінацыі падпарадкаваны загадзя абдуманаму плану.
Шахматы — стратэгічная гульня.
3. перан. Істотны, важны для дасягнення агульнай мэты на якім-н. этапе.
С. план.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
камбінацы́йны в разн. знач. комбинацио́нный;
~ныя таблі́цы — комбинацио́нные табли́цы;
~ная гульня́ ў футбо́л — комбинацио́нная игра́ в футбо́л
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
білья́рд, -а, М -дзе, м.
1. Гульня шарамі і спецыяльным кіем на прызначаным для гэтай гульні стале.
Гуляць у б.
2. мн. -ы, -аў. Стол, абцягнуты сукном, з бартамі і лузамі для гэтай гульні.
|| прым. білья́рдны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
палітыка́нства, ‑а, н.
Пагард. Паводзіны і спосаб дзеяння палітыкана. [Шыковіча] заўсёды абурала, калі дзе пачыналася палітыканства — гульня ў важнасць і строгасць. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пінг-по́нг, ‑а, м.
Спартыўная гульня, пры якой фанернымі ракеткамі перакідваюць цэлулоідныя мячыкі цераз нацягнутую ўпоперак вялікага стала сетку; настольны тэніс.
[Англ. ping-pong.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паддаўкі́, ‑оў; адз. няма.
Разм. Гульня ў шашкі, у якой выйгравае той, хто хутчэй аддасць усе свае шашкі праціўніку. Гуляць у паддаўкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тайм, ‑а, м.
У спартыўных гульнях з мячом (футбол, хакей і пад.) — перыяд часу, у які ідзе гульня. Першы тайм футбольнага матча.
[Ад англ. time — час.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хаке́й, ‑я, м.
Спартыўная камандная гульня з клюшкамі і шайбай на лёдзе або з мячом на траве. Хакей з шайбай. Травяны хакей.
[Англ. hockey.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бадмінто́н, ‑а, м.
1. Спартыўная гульня, у якой з дапамогай ракетак перакідваецца спецыяльны мячык (валан) цераз сетку.
2. Камплект рэчаў для такой гульні.
[Ад назвы горада.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
баскетбо́л, ‑а, м.
Камандная спартыўная гульня, пры якой кожная каманда імкнецца закінуць рукамі мяч у падвешаны на слупе кошык (кольца з сеткай) праціўніка.
[Англ. basket-ball.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)