прафгру́па, ‑ы, ж.
Прафсаюзная група, якая ўваходзіць у склад пярвічнай прафсаюзнай арганізацыі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ко́дла, -а, мн. -ы, -аў, н. (разм.).
1. Дом, сяліба.
2. Сям’я, род.
Сусед прыехаў з усім сваім кодлам.
3. перан. Група людзей, аб’яднаных чым-н. (пагард.).
Варожае к.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
мала́йцы, -аў, адз. -ла́ец, -ла́йца, м.
Група народнасцей і плямён, якія жывуць на астравах Малайскага архіпелага.
|| ж. мала́йка, -і, ДМ -ла́йцы, мн. -і, -ла́ек.
|| прым. мала́йскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сайт, -а, мн. -ы, -аў, м.
Група старонак у сетцы Інтэрнэт, звязаных агульным імем, тэматыкай і сістэмай навігацыі.
Знайсці патрэбныя звесткі на сайце.
Стваральнік сайтаў.
|| прым. са́йтавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
та́бар, -а, мн. -ы, -аў, м.
1. Група цыганскіх сем’яў, якія качуюць разам, а таксама іх стан, абоз.
2. Умацаваны лагер казакоў з абозам (гіст.).
|| прым. та́барны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
талака́, ДМ -лацэ́, ж. (разм.).
1. Калектыўная дапамога пры выкананні сельскагаспадарчых работ.
Раней усё рабілі талакой.
2. перан., зб. Бязладны натоўп, група людзей.
Студэнты валілі талакой з клуба.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
фра́кцыя¹, -і, мн. -і, -цый, ж.
Група членаў якой-н. партыі ў парламенце, грамадскай арганізацыі або адасобленая групоўка ўнутры арганізацыі, партыі.
|| прым. фракцы́йны, -ая, -ае; наз. фракцы́йнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
по́лаўцы, -аў, адз. по́лавец, -лаўца, м.
Група плямён цюркскага паходжання, якія качавалі на паўднёвым усходзе Еўропы ў 11 — пач.
13 ст.
|| ж. палаўча́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
рэгіён, -у, мн. -ы, -аў, м.
Вялікая вобласць, група суседніх краін або тэрыторыі, раёны, аб’яднаныя па якіх-н. агульных прыметах.
Геаграфічны р.
Эканамічны р.
|| прым. рэгіяна́льны, -ая, -ае.
Рэгіянальнае пагадненне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
цю́ркі, -аў, адз. цюрк, -рка, м.
Вялікая група роднасных па мове народаў, да якіх адносяцца татары, азербайджанцы, узбекі, казахі, кіргізы, башкіры, туркмены, якуты, туркі і інш.
|| прым. цю́ркскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)