гааля́н, ‑у, м.

Від сорга з высокім сцяблом і шырокім лісцем; кітайскае, маньчжурскае проса.

[Ад кіт. кааліянг — высокая трава.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шве́лер, ‑а, м.

Спец. Від стальнога пракату, які мае ў сячэнні форму літары П.

[Ням. Schweller.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

э́тнас, ‑у, м.

Гістарычна ўзнікшы від устойлівай сацыяльнай групоўкі людзей, прадстаўленай племем, народнасцю, нацыяй.

[Ад грэч. éthnos — племя, народ.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мотаро́лер, -а, мн. -ы, -аў, м.

Від лёгкага матацыкла з коламі малога дыяметра і з рухавіком, размешчаным ззаду сядла ці пад ім.

|| прым. мотаро́лерны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

антрацы́т, ‑у, М ‑цыце, м.

Від каменнага вугалю, які мае чорны колер, яркі бляск і вызначаецца вялікай цеплатворнасцю.

[Ад грэч. antrax — вугаль.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бе́шмет, ‑а, М ‑меце, м.

Від доўгай, да калень, мужчынскай верхняй вопраткі ў цюркскіх, мангольскіх і каўказскіх народаў.

[Цюрк.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пласці́начнік, ‑а, м.

Спец. Від грыба, у якога на ніжнім баку шапачкі расходзяцца праменепадобныя пласцінкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

капата́ж, ‑у, м.

Спец. Від аварыі: перакульванне самалёта цераз насавую частку пры пасадцы або ўзлёце.

[Фр. capotage.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адку́пшчык, ‑а, м.

Гіст. Той, хто набыў права на які‑н. від дзяржаўных даходаў, падаткаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

табуля́тар, ‑а, м.

1. Від вылічальнай машыны.

2. Прыстасаванне ў пішучых машынках для друкавання табліц.

[Ад лац. tabula — дошка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)