расканто́ўваць
‘абчэсваючы што-небудзь (дошку, бервяно, камень і г. д.), рабіць кант; пераварочваць што-небудзь (груз пры перамяшчэнні або выраб пры апрацоўцы)’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
расканто́ўваю |
расканто́ўваем |
| 2-я ас. |
расканто́ўваеш |
расканто́ўваеце |
| 3-я ас. |
расканто́ўвае |
расканто́ўваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
расканто́ўваў |
расканто́ўвалі |
| ж. |
расканто́ўвала |
| н. |
расканто́ўвала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
расканто́ўвай |
расканто́ўвайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
расканто́ўваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дрот, -у, М дро́це, мн. драты́, драто́ў, м.
Металічны выраб у выглядзе гібкай ніці або тонкага стрыжня.
Медны д.
Калючы д.
|| прым. драцяны́, -а́я, -о́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ка́фля, -і, мн. -і, -яў, ж.
Керамічны выраб у выглядзе пліткі для абліцоўкі сцен, камінаў і пад.
|| прым. кафля́ны, -ая, -ае.
Кафляная сцяна.
К. цэх.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
абу́так, -тку, м.
Выраб са скуры ці іншых матэрыялаў, звычайна з цвёрдай падэшвай, які носяць на нагах.
Зімовы а.
Вытворчасць абутку.
|| прым. абутко́вы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
чапра́к, -у́, м.
Найбольш тоўстая і моцная частка скуры на спіне жывёлы, што ідзе на выраб падэшвы і на тэхнічныя патрэбы.
|| прым. чапра́чны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
апо́йкавы
1. опо́ечный;
а. вы́раб — опо́ечная вы́делка;
2. (сделанный из опойка) опо́йковый;
~выя бо́ты — опо́йковые сапоги́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бездэфе́ктны, ‑ая, ‑ае.
Які не дае, не мае дэфектаў, браку. Бездэфектны выраб прадукцыі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фабрыка́т, ‑у, М ‑каце, м.
Гатовы фабрычны выраб, закончаны прадукт вытворчасці. Тэкстыльныя фабрыкаты.
[Ад лац. fabricatus — выраблены.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
выде́лывание ср. вырабля́нне, -ння ср., выро́бліванне, -ння ср.; (выделка) вы́раб, -бу м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сабеко́шт, -у, М -шце, м.
Грашовыя выдаткі прадпрыемства на выраб прадукцыі, якія складаюцца з затрат на сродкі вытворчасці, транспартавання і заработную плату.
Знізіць с. прамысловых тавараў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)