Засло́н 1 ’атрад для аховы галоўнай часткі войска’. Рус. засло́н, укр. заслі́н, засло́н ’тс’, славен. zaslòn ’тое, што засланяе, заслона’, серб.-харв. за́слон ’тс’, балг. засло̀н ’сховішча’. Ст.-рус. заслонъ ’заслонка’ (XVI ст.). Сучаснае бел. заслон ’атрад’, відаць, з рус., дзе адбылася спецыялізацыя значэння слова, утворанага як бязафіксны назоўнік ад заслоняти ’закрываць, прыкрываць’. Шанскі, 2, З, 62. Гл. заслона.

Засло́н 2 ’лаўка’. Гл. аслон, услон.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

гайду́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гагідука (у 1, 2 знач.). Гайдуцкі атрад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фуражы́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да фуражыра; які складаецца з фуражыраў. Фуражырны атрад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дазо́р, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Абход для агляду.

Крэйсер накіраваўся ў д.

2. Невялікі атрад, які пасылаецца для аховы і разведкі.

Д. знаёміўся з мясцовасцю.

|| прым. дазо́рны, -ая, -ае.

Дазорнае судна.

Змяніць дазорнага (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

асо́бы осо́бый;

а. атра́д — осо́бый отря́д;

а. ўказ — осо́бый ука́з;

а. пара́граф — осо́бый пара́граф

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пласціністадзю́быя, ‑ых.

Атрад вадаплаўных птушак з пласцінкамі на баках дзюбы і плавальнымі перапонкамі на лапах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закрепи́ться замацава́цца;

верёвка закрепи́лась вяро́ўка замацава́лася;

отря́д закрепи́лся на опу́шке ле́са атра́д замацава́ўся на ўзле́ссі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

истреби́тельный в разн. знач. знішча́льны; (губительный) згу́бны;

истреби́тельная авиа́ция знішча́льная авія́цыя;

истреби́тельный отря́д знішча́льны атра́д;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

драбні́ць, драбню́, драбні́ш, драбні́ць; -ні́м, -ніце́, -ня́ць і дро́бніш, дро́бніць, дро́бнім, дро́бніце, дро́бняць; незак., што.

1. Разбіваць на дробныя часткі.

Д. груз.

Д. цэглу.

2. Раздзяляць, чляніць.

Д. атрад.

|| зак. здрабні́ць, -ню́, здро́бніш, здро́бніць; здро́бнім, здро́бніце, здро́бняць; здро́блены.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

экіпірава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; зак. і незак., каго-што (кніжн.).

Забяспечыць (забяспечваць) каго-, што-н. усім неабходным; абмундзіраваць (абмундзіроўваць).

Э. атрад.

|| наз. экіпірава́нне, -я, н. і экіпіро́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.

|| прым. экіпіро́вачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)