Verbum

Доўгае возера,

возера ў Бешанковіцкім р-не.

т. 6, с. 188

Доўгае возера,

возера ва Ушацкім р-не.

т. 6, с. 188

Доўгае возера,

возера ў Лепельскім р-не, у басейне ракі Эса.

т. 6, с. 187

Доўгае возера,

возера ў Лепельскім р-не, у басейне ракі Зеха.

т. 6, с. 187

Доўгае возера,

возера ў Полацкім р-не, у басейне ракі Крашанка.

т. 6, с. 188

Доўгае возера,

возера ў Полацкім р-не, у басейне ракі Нача.

т. 6, с. 188

ДЗІ́ДА,

старажытная колючая зброя; род лёгкага кап’я або пікі з металічным наканечнікам, насаджаным на доўгае цаўё. Падобную паляўнічую прыладу наз. таксама дзідка, рагаціна.

т. 6, с. 112

БЯРВЕ́НКА,

рака ў Беларусі, у Гродзенскім р-не, левы прыток Пыранкі (бас. Нёмана). Даўж. 25 км. Пл. вадазбору 110 км². Пачынаецца з воз. Доўгае. На ўсім працягу каналізаваная.

т. 3, с. 407

ДЗЕ́МІНА,

возера ў Расонскім р-не Віцебскай вобл., у бас. р. Дрыса, за 35 км на ПдУ ад г.п. Расоны. Пл. 0,31 км​², даўж. 1,6 км, найб. шыр. 250 м. Пл. вадазбору 8,53 км​². На Пд упадае ручай з воз. Доўгае-Мелкае. Злучана ручаём з р. Дрыса.

т. 6, с. 104

БУНЧУ́К

(цюрк.),

1) доўгае дрэўка з шаром ці вастрыём на верхнім канцы, з пасмамі конскіх валасоў і кутасамі. Сімвал улады ў тур. пашэй, у 16—18 ст. таксама польск., літ., укр. гетманаў і атаманаў рус. казацкага войска.

2) Ударны музычны інструмент, упрыгожаны дэкаратыўнымі конскімі хвастамі, у некаторых вайсковых аркестрах.

т. 3, с. 339