экспро́мт м. Improvisatión [-vi-] f -, -en; Stégreifdichtung f -, -en (верш)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Improvisatión

[-vi-]

f -, -en імправіза́цыя, экспро́мт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

impromptu

[ɪmˈprɑ:mptu:]

1.

adv.

адра́зу, без падрыхто́ўкі, экспро́мтам

2.

adj.

імправізава́ны

3.

n.

экспро́мт -у m., імправіза́цыя f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

імправіза́цыя ж.

1. (дзеянне) Improvisatión [-vi-] f -; Improvisíerung [-vi-] f -;

2. (экспромт) Improvisatión [-vi-] f -, -en, Stégreifdichtung f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)