шып м. тэх. Dorn m -(e)s, -e, Zápfen m -s, -; Stóllen m -s, - (падковы)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Dübel
m -s, - (драўля́ны) гвозы́, шып
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
prickle
[ˈprɪkəl]
1.
n.
1) шып -а m., калю́чка f.
2) пако́лваньне, калацьцё n., сьверб -у m.
2.
v.i.
адчува́ць пако́лваньне
3.
v.t.
спрычыня́ць во́стры калю́чы боль
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Zápfen
m -s, -
1) заты́чка
2) тэх. ца́пфа, шып, чоп; шво́ран
3) шы́шка (хваёвая)
4) лядзя́ш
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
спіча́к ж.
1. архіт. (шпіль) Túrmspitze f -, -n, Túrmaufsatz m -es, -sätze;
2. (вастрыё) Spítze f, Nádel f -, -n; Stáchel m -s, -n (калючка, шып)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Dorn
m -es, -en i Dörner калю́чка, шып
◊ j-m ein ~ im Áuge sein — быць у каго́-н. як бяльмо́ на во́ку
auf ~ en sítzen — сядзе́ць як на іго́лках
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
ла́па ж.
1. Pfóte f -, -n, Tátze f -, -n;
2. тэх. (шып) Zápfen m -s, -;
3. (галіна) Ast m -es, Äste;
◊
тра́піць у ла́пы каму-н. разм. j-m in die Hände fállen*; in j-s Kláuen geráten*;
даць [су́нуць] у ла́пу каму-н. j-n bestéchen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
spike
I [spaɪk]
1.
n.
1) болт балта́, шпень шпяня́, касты́ль -я́ m.
2) шып -а m.
3) Sport чараві́кі з шыпа́мі
2.
v.t.
1) злуча́ць, змацо́ўваць балта́мі
2) набіва́ць шы́пы (на падэ́швы)
3) спыня́ць (пля́ны, намага́ньні)
4) informal рабі́ць ярша́, дадава́ць алькаго́лю (да напо́ю)
5) Sport зраза́ць (мяч)
II [spaɪk]
n.
ко́лас -а m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Stáchel
m -s, -n
1) джа́ла (пчалы)
2) шып, калю́чка
j-m ein ~ im Áuge sein — быць у каго́-н. як бяльмо́ на во́ку
3) во́стры жарт, з’е́длівасць
éiner Sáche (D) den ~ néhmen* — абясшко́дзіць што-н.
◊ wíder den ~ löcken [lécken] — супраціўля́цца (чаму-н.); пратэстава́ць (супраць чаго-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Náse
f -, -n
1) нос
sich (D) die ~ schnáuzen [pútzen, schnéuzen] — вы́смаркацца
die ~ rümpfen [zíehen*] — змо́ршчыць нос, скрыві́ць нездаво́леную мі́ну
an der ~ herúmführen — вадзі́ць за нос
séine ~ in álles hinéinstecken — усю́ды со́ваць свой нос
ich hábe die ~ voll — мне надаку́чыла
2) нюх, чуццё
éine gúte [féine] ~ háben — мець до́бры [то́нкі] нюх
3) тэх. вы́ступ, шып
◊ er sieht nicht wéiter, als séine ~ reicht — ён не ба́чыць дале́й, як кане́ц но́са свайго́
die ~ hoch [in die Höhe] trágen* — мець му́хі ў но́се; дзе́рці хо́хлікі
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)