шквал м.

1. метэар. (парыў ветру) Wíndstoß m -es, -stöße, Bö(e) f -, -(e)n;

шквал з дажджо́м Régenbö f;

2. перан. Sturm m -(e)s, Stürme

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Bö

f -, -en шквал, мо́цны [рэ́зкі] ве́цер

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Böe

f -, -n шквал, мо́цны [рэ́зкі] ве́цер

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Wíndsbraut

f - уст., паэт. бу́ра, шквал, смерч

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

squall

I [skwɔl]

n.

1) шквал -у m., віхо́р ві́хру m.

2) informal кло́паты pl., бяда́ f.

II [skwɔl]

1.

v.i.

1) крычэ́ць, гарла́ніць, гарлапа́ніць

2) вішчэ́ць

The baby squalled — Дзіцё вішчэ́ла

2.

n.

1) крык -у m., гарла́ньне n.

2) віск -у m., вішчэ́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

flaw

I [flɔ]

1.

n.

1) шчарбі́на f., брак -у m. (у тава́ры)

2) зага́на f., недахо́п -у m. (у хара́ктары)

3) недагля́д -у m., хі́ба f. (у дакумэ́нце)

2.

v.t.

шко́дзіць, псава́ць, раско́лваць, вышчарбля́ць

3.

v.i.

трэ́скацца, раско́лвацца

II [flɔ]

n.

рапто́ўны по́шуг ве́тру, рапто́ўная навальні́ца зь лі́ўнем, шквал -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)