цяце́ра ж.

1. заал. (цецярук) Bírkhahn m -(e)s, -hähne;

2. разм. груб. (разява) Schláfmütze f -, -n, Tóllpatsch m -(e)s, -e;

◊

глуха́я цяце́ра жарт. ≅ táuber Míchel

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

blackcock

[ˈblækkɑ:k]

n.

цяце́ра f., цецяру́к -а́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Míchel

m -s, - (ад уласн.) разм. ду́рань, разява́ка, прасця́к

der táube ~ — глуха́я цяце́ра

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)