Verbum

ця́жкі, цяжкі́

1. schwer;

ця́жкі́ чамада́н ein schwérer Kóffer;

ця́жкі́я часы́ schwére Zéiten;

ця́жка́е пачуццё ein níederdrückendes Gefühl;

2. (суровы) schwer, hart;

ця́жка́я ка́ра éine schwére [hárte] Stráfe;

3. (які патрабуе вялікай працы і г. д.) schwer, beschwérlich, mühevoll;

ця́жка́я пра́ца schwére Árbeit;

ця́жко́е дыха́нне mühsamer Átem;

4. (сур’ёзны) schwíerig, ernst; komplizíert;

ця́жко́е пыта́нне éine schwíerige Fráge;

ця́жка́я хваро́ба éine schwére Kránkheit;

5. (змрочны, сумны – пра характар) únverträglich, schwíerig;

ця́жка́я прамысло́васць Schwérindustrie f -;

ця́жкі́я мета́лы Schwérmetalle pl;

ця́жкая артыле́рыя schwére Artilleríe;

ця́жкі́ стыль ein schwérer [überládener] Stil;

◊

ця́жкая рука́, ця́жкі на руку́ éine schwére Faust;

ця́жкі́ на пад’ём разм. schwérfällig sein;

ця́жко́е паве́тра dúmpfe [stíckige] Luft

выпрабава́нне н.

1. Versúch m -(e)s, -e, Test m -(e)s, -e і -s, Pró be f -, -n (проба); Untersúchung f -, -en, Prüfung f -, -en (праверка);

выпрабава́нне а́тамнай збро́і Atóm(waffen)tests pl, Kérn waffenversuche pl;

спыне́нне выпрабава́нняў Versúchsstopp m -s, -s;

вытво́рчыя выпрабава́нні Betríebsprüfungen pl;

вы́барачнае выпрабава́нне Stíchprobe f -;

право́дзіць выпрабава́нне éinen Versúch dúrchführen (чаго-н. mit D), tésten [áusprobieren] (чаго-н. A);

узя́ць на выпрабава́нне éiner Prüfung unterwérfen* [unterzíehen*]; перан. auf die Próbe stéllen;

вы́трымаць выпрабава́нне éine Prüfung bestéhen*;

прайсці́ цяжкі́я выпрабава́нні Schwéres dúrchgemacht háben, schwer geprüft sein; vom Schícksal héimgesucht wérden

час м.

1. Zeit f -, -en; Zéitpunkt m -(e)s, -e (момант);

мясцо́вы час Órtszeit f -;

у гэ́ты час in díeser Zeit;

у любы́ час zu jéder Zeit [Stúnde];

у той час dámals, zu jéner Zeit;

апо́шнім ча́сам néuerdings, in der létzten Zeit;

у ху́ткім ча́се кніжн. bald, nächstens;

да апо́шняга ча́су bis vor kúrzem; bis zulétzt, bis in die létzte Zeit hinéin;

у цяпе́рашні час gégenwärtig; zur Zeit;

у прызна́чаны час zur féstgelegten [veréinbarten] Zeit;

пад час während, im Láufe;

во́льны час fréie Zeit, Fréizeit f; árbeitsfreie Zeit;

2. (працягласць) Zeit f -, Zéitraum m -(e)s, Zéitdauer f -; Zéitspanne f -;

калянда́рны час Kalénderzeit f;

до́ўгі час éine lánge Zeit, ein lánger Zéitraum;

час по́сту рэл. Fástenzeit f, Passiónszeit f;

у каро́ткі час bínnen kúrzer Zeit;

3. (эпоха – тс. мн.) Zeit f; Epóche f -, -n;

у былы́я часы́ früher, séinerzeit;

у часы́ вайны́ während [zur Zeit] des Kríeges;

4. (пара) Zeit f;

час жніва́ Érntezeit f;

час адпачы́нку Úrlaubszeit f;

у ле́тні час im Sómmer;

ра́нішні час Mórgenstunde f -, -n;

абе́дзенны час Míttagszeit f;

па(сля)абе́дзенны час Náchmittag m -(e)s;

5. грам. Zeit f, Zéitform f -, -en, Zéitstufe f -, -n; Témpus n -, -pora;

цяпе́рашні час Gégenwart f -, Präsens n -, -séntia i -sénzi¦en;

про́шлы час Vergángenheit f -, Präteritum n -s, -ta;

даўноміну́лы час Vórvergangenheit f, Plúsquamperfekt n -(e)s;

бу́дучы час Zúkunft f -, Futúr(um) n -s, pl Futúre i Futúra;

паслядо́ўнасць часо́ў Zéitfolge f;

◊

час пака́жа ≅ kommt Zeit, kommt Rat;

час ад часу von Zeit zu Zeit, mánchmal, hin und wíeder;

з ця́гам ча́су mit der Zeit;

да гэ́тага ча́су bis jetzt, bis zu únserer Zeit;

тым ча́сам währenddéssen, unterdéssen, inzwíschen;

цяжкі́я часы́ böse [hárte] Zéiten;

па пе́ршым ча́се кніжн. fürs Érste;

уве́сь час die gánze Zeit, fórtwährend