храп м.

1. гл. храпенне;

2. (каня) Schnáuben n -s, Schnáufen n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Schnárchen

n -s храпе́нне, храп

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

snore

[snɔr]

1.

v.i.

храпці́

2.

n.

храпе́ньне n.; храп -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wheeze

[ˈhwi:z]

1.

v.i.

сапці́, хрыпе́ць

2.

n.

1) сапе́ньне n., сап -у m.; хрыпе́ньне n., храп -у m

2) Sl. зьбі́ты вы́раз, стары́ анекдо́т

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

snort

[snɔrt]

1.

v.i.

1) пы́рхаць, фы́ркаць; храпці́

The horse snorted — Конь хроп

2) пы́хкаць (пра параво́з)

3) чмы́хаць

“Indeed!” snorted my aunt — “Запраўды́!” — чмы́хнула мая́ цётка

4) informal ню́хаць (нарко́тык)

2.

n.

1) пы́рханьне, фы́рканьне n.; храп -у m. (каня́)

2) пы́хканьне n.

3) чмы́ханьне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)