уса́джваць​II, усадзі́ць

1. (з сілай уваткнуць) éinstechen* vt, hinéinstoßen* vt;

2. (акунаць, апускаць у вадкасць) éintauchen vt;

3. (прымусіць сесці, пасадзіць) zum Sítzen áuffordern; hínsetzen vt, éinen Platz ánweisen* (D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

knállen

1.

vi ля́скаць (пугай); ля́паць, бра́згаць (дзвярыма); трашча́ць

Schüsse ~ — трашча́ць стрэ́лы [вы́стралы]

mit den Ábsätzen ~ — шчо́ўкаць абца́самі

2.

vt разм. прыстрэ́ліць

j-m éine ~ — даць апляву́ху каму́-н.; усадзі́ць каму́-н. ку́лю ў лоб

etw. in die Luft ~ — узарва́ць што-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

засадзі́ць

1. ánpflanzen vt, bepflánzen vt (чым-н. mit D);

2. (усадзіць, убіць) hinéintreiben* vt, hinéinschlagen* vt;

засадзі́ць стрэ́мку ў па́лец sich (D) éinen Splítter in den Fínger éinreißen*;

3. (за работу і г. д.) an die Árbeit sétzen, j-n árbeiten lássen*;

4. разм. (куды-н.):

засадзі́ць у турму́ ins Gefängnis stécken; éinsperren vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)