упе́рціся

1. sich stémmen, sich léhnen, sich stützen (чым-н. mit D, у што-н. an A, gégen A);

2. разм. (на чым-н.) (заўпарціцца) sich widersétzen (D); sich sträuben, sich spérren (gegen A); sich verstéifen (auf A);

◊

ён упёрся як бык er ist hálsstarrig [bóckig, stur]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

get one’s back up

а) узлава́ць, раззлава́ць каго́

б) раззлава́цца, узлава́цца

в) упіра́цца, упе́рціся на сваі́м

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

упя́цца (уперціся) sich stémmen, sich léhnen, sich stützen (чым-н. mit D, у што-н.: an A, gégen A)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Hínterbein

n -(e)s, -e за́дняя нага́

sich auf die ~e stéllen — уста́ць на дыбы́ [ды́ба]; перан. упе́рціся, занараві́цца

mit ~en schlágen* — брыка́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)