Verbum

уклада́ць​^I

1. hinéinlegen vt, hinéintun* vt;

2. (рабіць уклад) éinen Béitrag líefern [léisten]; deponíeren vt, éinlegen vt;

◊

уклада́ць каму-н. чужы́я сло́вы j-m frémde Wórte in den Mund légen;

уклада́ць усю́ душу́ ў што-н. sich éiner Sáche (D) mit Leib und Séele híngeben*;

3. эк. (сродкі) ánlegen vt, investíeren [-vɛs-] vt;

уклада́ць капіта́л Kapitál ánlegen

уклада́ць​^II

1. (пакласці) légen vt;

уклада́ць спаць zu Bett bríngen*, schláfen légen;

2. (рэчы) (éin)pácken vt;

3. (кабель і г. д.) légen vt, verlégen vt;

4. (складваць) lágern vt, stápeln vt;

5. (валасы) éinlegen vt;

6. буд. (выкладаць) áuslegen vt, bedécken vt

укла́дваць гл. укладаць I, II

укла́сці​^I гл. укладаць I

укла́сці​^II гл. укладаць II;

укла́сці бага́ж das Gepäck verstáuen