узня́цца

1. кніжн. (падняцца ўверх) stéigen* vi (s); hináufgehen* vi (s) (у напрамку ад таго, хто гаворыць); heráufkommen* vi (s) (у напрамку да таго, хто гаворыць);

узня́цца на гару́ auf éinen Berg stéigen*, éinen Berg bestéigen* [erstéigen*];

узня́цца па схо́дах die Tréppe hináufsteigen* [hináufgehen*];

2. (стаць вышэй па ўзроўню) stéigen* vi (s), sich erhöhen;

цэ́ны ўзнялі́ся die Préise sind gestíegen; die Préise sind in die Höhe geschnéllt;

3. (устаць, падняцца) sich erhében*, sich áufrichten, áufstehen* vi (s);

узня́цца з ме́сцаў sich von den Sítzen erhében*;

4. (пачацца, узнікнуць) sich erhében*, áuftauchen vi (s); áufwirbeln vi (пра пыл);

узня́ўся шум es entstánd ein Lärm;

узняла́ся бу́ра ein Sturm erhób sich

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

узніма́цца гл. узняцца

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

áufschießen

* vi (s)

1) ху́тка выраста́ць, падыма́цца

2) узляце́ць, узня́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

empórschwingen

*

1.

vt узма́хваць

2.

(sich)

высо́ка ўзлята́ць, падня́цца, узня́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

узды́біцца

1. (стаць на дыбы) sich áufbäumen, sich auf die Hínterbéine stéllen;

2. (узняцца ўверх) áufsteigen* vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

entláden

*

1.

vt

1) разгружа́ць

2) эл. разраджа́ць

2.

(sich)

1) разрадзі́цца

2) узня́цца (пра навальніцу)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

áuslösen

1.

vt

1) выкліка́ць; змуша́ць; быць прычы́най

2) расчапля́ць, размыка́ць

3) выкупля́ць, вызваля́ць (пры дапамозе выкупу)

2.

(sich) узня́цца, вы́бухнуць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)