Verbum

уздо́ўж, уздоўжкі​^II прыназ. längs (G); entláng (A, an D) (ставіцца пасля наз.);

ісці́ ўздо́ўж бе́рага das [am] Úfer entláng géhen*

уздо́ўж, уздоўжкі​^I прысл. der Länge nach;

раскало́ць уздо́ўж што-н. уздо́ўж etw. der Länge nach spálten;

уздо́ўж і ўпо́перак kreuz und quer;

ве́даць што-н. уздо́ўж і ўпо́перак etw. wie séine Wéstentasche kénnen*; etw. in- und áuswendig kénnen*

усця́ж прыназ. гл. уздоўж, уздоўжкі II

удо́ўж, удо́ўжкі прысл. разм. гл. уздоўж, уздоўжкі I, II