Verbum

fume

[fju:m]

1.

n.

1) often fumes — па́ра f., газ -у m. або́ дым -у m. (асаблі́ва шко́дны); выпарэ́ньні pl.

2) мо́цны пах (кве́так, парфу́мы)

3) паху́чы дым (як з лада́ну або́ папяро́саў)

4) вы́бух зло́сьці

in a fume — у зло́сьці, са зло́сьці

2.

v.i.

1) выпа́рвацца; дымі́цца; па́хнуць, тхнуць, патыха́ць

He fumed with beer — Ад яго́ патыха́ла пі́вам

2) злава́цца

3.

v.t.

абку́рваць (ды́мам)

smell

[smel]

1.

v.t. smelled or smelt

1) чуць пах

I smell smoke — Я чу́ю пах ды́му

2) ню́хаць, абню́хваць

2.

v.i.

1) па́хнуць

The rose smells sweet — Ру́жа прые́мна па́хне

2) сьмярдзе́ць

Garbage smells — Сьме́цьце сьмярдзі́ць

3) па́хнуць чым; тхаць, патыха́ць, тхнуць, не́сьці чым

The plan smells of trickery — Плян па́хне ашука́нствам

3.

n.

1) нюх -у m.

2) пах -у m.

smell of burning — гар -у m.

bad smell — непрые́мны пах, смуро́д -у m.

The dog will smell out a thief — Саба́ка ўчу́е зло́дзея

to smell out a secret — вы́нюхаць сакрэ́т

•

- smell up

- take a smell of something