dull
[dʌl]
1.
adj.
1) тупы́
a dull knife — тупы́ нож
2) невыра́зны, паме́рклы, няя́ркі, цьмя́ны; хма́рны, пахму́рны, прыглу́шаны
a dull sound — прыглу́шаны гук
dull-yellow — цьмя́на-жо́ўты
3) тупы́ (ро́зум), дурны́
4) слабы́ (зрок, слых)
5) ну́дны; гнятлі́вы, неціка́вы; прыгне́чаны, су́мны
2.
v.t.
тупі́ць
3.
v.i.
тупі́цца, ступля́цца
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
blunt
[blʌnt]
1.
adj.
1) тупы́
a blunt knife — тупы́ нож
2) адкры́ты, бесцырымо́нны; рэ́зкі
a blunt answer to a silly question — бесцырымо́нны адка́з на дурно́е пыта́ньне
3) Figur. няке́млівы, тупы́
2.
v.t.
1) тупі́ць (нож)
2) атупля́ць; прытупля́ць (пачу́цьці, энэ́ргію)
3.
v.i.
1) тупе́ць, тупі́цца
2) Figur. тупе́ць (пра чалаве́ка)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)